Olgunlaşır insan; yenilmenin yeniden başlamak olduğunu öğrenince.
Beklememenin hafifliğini hissedince,
Mutluluğun bakış açısında olduğunu anladıkça,
Karşılıksız sevmeyi başarabilince.
Kötülüğün içinde iyiliği , iyiliğin içinde kötülüğü görünce.Söylenileni değil söylenmek istenileni anlayınca, kelimeleri değil, gözleri okumaya başlayınca...
Olgunlaşır insan.
Olgunlaştıkça kimseyle uğraşasın gelmiyor.
Kendini yetiştirememiş insanlardan uzaklaşıyorsun. Seni hasta edecek insanlarla birlikte olmaktan vazgeçiyorsun.
Zamanla yerleşir yaşadıkların, yeniden konumlanır, çoğalır, anlamları önemi kavranır.
Bir zamanlar anlamadan yaşadığın şey, çok sonradan değerini kazanır.
Yokluğu derin ve sürekli bir sızı halini alır.
Oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık.
Mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan.
Her şeye iyi gelen zaman sizi yalnızca kanatır.
"Yaşamak yorulmaktır." der Kemal Sayar.
Yaşamak yorulmanın diğer adıdır.
İnsan ne kadar yorgunsa o kadar çok şey yaşamıştır şu yaşlı dünyada.
Dünyaya gelmekten maksatta budur.
İnsan bazen, sadece ölmemiş olmak için yaşar.
Ve insan bazen, birgün ölecek olmanın kekremsi umudunu taşır göğsünde.
Bahman'ın dediği gibi; "Bir atın umudu yoktur.
Onu, sırtında şakıyan kamçının umutsuzluğu yürütür." Bizim hikayemizde biraz böyledir aslında.
Sırf birini kaybetmek istemediğin için daha fazla anlayışlı ve affedici olmaya çabaladıkça , karşındakine de hak vermeye, düzelir sanarak konuyu kapatmaya çalıştıkça kimse seni kaybetmekten de incitmekten de korkmamaya başlıyormuş.Hayattan aldığım en büyük derslerden biridir bu .
Vaktiyle deli gibi inandıklarım oldu,bütün kalbimle güvendiklerim. Tek bir kelimesine tüm dünyayı hiç sorgulamadan karşıma alabileceğim insanlar oldu. Kendime öyle çok zarar verdim ki aslında en büyük pişmanlıklarım da bu yüzden. Çünkü en büyük hayallerim kocaman bir balon gibi sönüp asla toparlayamayacağım hayal kırıklığına dönüştü. Öyle dağıldı ki yüreğim, yeniden derleyip toparlamam yıllar sürdü. Şimdi bakıyorum da geçmişe; en çok ben savaşmışım, ben direnmişim.
Tek yara alan, tek kaybeden yine de ben olmuşum. Meğer ne yaşadıysan bir şizofren gibi kendi kendime yaşamışım hepsini. Her şeyi kendi kafamda büyütüp kendi yüreğime katlanmışım. Geçmiş bana çok şey öğretti. Artık herkese hak ettiği gibi davranıyorum ve hiç kimsenin zaaflarımdan faydalanmasına izin vermiyorum.
Bu sevgide ticaret değil, kendi kul hakkıma girmemeyi öğrendim yalnızca. Herkes hakettiği hayatı yaşamalı. Çünkü aksi takdirde ne yaparsan yap olmuyor, hiçbir şekilde bir yere varamıyorsun. Bazen geriye çekilmek de zafer kazanmak demektir.
Çünkü yüreği çöl olana çiçek açamıyorsun.
Bu çağda en büyük hatadır kendini başkalarına izah etmek. Kimsenin umrunda değilsin zaten olmayacaksın ve kendini yorma onlar seni asla anlamayacaklar.
Onlar bizi asla anlamayacaklar.
Merhaba arkadaşlar. Ben Arzu, kitabımın henüz başlangıcındayım ama en kısa sürede 2.bölüm gelicektir. Umarım beğenirsiniz, görüşmek üzere.
Instagram @arzu_mayukk
