Hidden Truth

Hidden truth 3

Please #3

ITS BEEN a week nong pumunta kami sa bahay nina mana Sanya. After that everything went back to normal. Iniiwasan nanaman ako ni Atlas. Palaging late na umuuwi sa bahay at sobrang aga rin niyang umalis ng bahay. It feels like he doesn't want me to see him.

Hanggang sa kaya ko ay ipaglalaban ko ang pagmamahal na meron ako pasa sa asawa ko. But how can I fight for him kung siya na mismk ang unting-unting tumataboy sa akin? Last night he did not sleep in our room. He slept in the guest room. Kinuha niya lahat ng gamit niya at inilupat sa guest room. Ayaw niya na ba talaga sa akin? I want to know the reason but I have no guts to ask him.

What went wrong?

Tahimik akong umiinom ng tubig sa kusina. Wala kasi si nanay helen at si ana dahil pumunta sila sa palengke at ang asawa ko naman ay nasa trabaho niya. I own a small flower shop pero paminsan-minsan lang ako bumibisita don.

Ilang araw narin ang lumipas nong gusto akong makausap ni Atlas, after that bumalik ulit siya sa dati niyang ugali ang malamig at palaging galit kahit na wala naman akong ginawang masama sa kaniya.

Hanggang sa kaya ko ay iniiwasan ko siya. Minsan nakikita ko siyang tinitignan ako, he's acting so weird dahil pa-ibaiba ang pakikitungo niya sa akin. Sometimes he's nice and sweet to me pero kadalasan siyang galit sa akin.

"Audree"

"Fuck!"

Napamura ako ng malakas ng maynagsalita sa likod ko. Napatayo ako ng maayos ng makita ang asawa ko, kunot noo itong nakatingin sa akin. I bit my tongue at umiwas ng tingin sa kaniya.

Hindi ko kayang makita si Atlas dahil unting-unti kong nakakalimotan na galit ako sa kaniya. I want to hate him pero putek na pagmamahal na to ay umeepal. I love him since day one at hanggang ngayon ay mahal ko parin siya. Nasasaktan ako, nasasakal na ako pero nangingibabaw parin ang pagmamahal ko sa kaniya.

But what is he doing here? At paano siya nakapasok sa bahay na hindi ko man lang napansin. Siguro dahil lutang nanaman ako.

"Kanina ka pa ba dito?"

"Ngayon lang" umiwas ito ng tingin sa akin

"Bakit ang aga mo atang umuwi?" I tried not to sound too happy in front of him. Napakunot ang noo ko ng makita ang itsura niya. He looks tired. He looks restless.

"Something came up" malaming nitong sabi. Sinundan ko siya ng tingin ng magsimula itong maglakad papunta sa sofa. He untied his necktie at pagod na pagod na umupo sa sofa.

He put his feet on the coffee table at pinikit ang kaniyang mga mata. He really looks so tired at mukhang may malaking problema. Gusto ko siyang tanongin kong anong nangyare sa kaniya pero sa sitwasyon namin ngayon mukhang wala akong karapatan na mag tanong sa kaniya kahit na asawa niya ako.

"Stop staring Audree"

Mabilis akong umiwas ng tingin ng marinig ang sinabi niya. Nakapikit naman ang kaniyang mga mata kaya paano niya nalaman na ako'y nakatingin sa kaniya. How can I stop staring at him? I missed him so much. I missed us. Maypag asa pa kaya na maging magka ayos kami? May pag asa pa ba na maayos namin ang pamilya namin?

I took a deep breathe at pumunta sa kusina. Hindi ko alam kung anong ginagawa ko dito. All I know is that I want to avoid him. Kahit ngayong araw man lang gusto kong iwasan siya. Nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko siya. Nasasaktan ako sa tuwing iniisip ko na may pag asa pa ba na maging maayos kaming dalawa. What did I do wrong? What did I do para ipagtaboy niya kami?

"Audree"

Muntik na akong mapamura ng marinig ko anh boses ni Atlas. He's now standing in front of me at mukhanf may gustong sabihin.

"Do you need something? Nagugutom ka ba?"

"Let's talk"

"We are talking, Atlas." I forced myself to smile "Are you gonna scold me again for doing something that I am not aware of? Dahil kung oo.  Wag muna ngayon. I'm tired, Atlas. Please let me rest kahit ngayon man lang" agad ko siyang tinalikoran at iniwan sa kusina.

Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas na loob para sabihin iyon sa kaniya. Pero yon naman talaga ang totoo. Pagod ako. Pagod na pagod na ako. Siguro nga the reason why I'm still here right now ay yung anak ko. Hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko kung mawawala ang anak ko sa akin. He/she's the only one who's keeping me alive.

Pumasok ako sa kwarto namin at mabilis na sinara ang pinto. I know Atlas, hindi siya papasok sa kwarto nato hangga't nandito ako. Pumapasok lang siya dito para kumuha ng mga damit niya, palagi narin kasi siyang sa guest room natutulog. He hates me that much.

Napatingin ako sa pinto ng bigla itong bumukas. Gulat ako napatingin nang biglang iniluwal ang asawa ko na halos mag abot na ang kaniyang kilay. He's frowning again.

"Can you stop avoiding me?" Halos pasigaw niyang pagkasabi at padabog na sinara ang pinto

"Hindi kita iniiwasan, Atlas. Pagod lang talaga ako." Pagdadahilam ko.

I flinch nong lumapit ito sa akin. Natatakot ako na baka kaya na niya akong pagbuhatan ng kamay. I know he would not do that to me pero hindi ko alam kung hanggang kailan niya kaya ang mag timpi. Natatakot ako sa kung ano man ang kaya niyang gawin.

"Fuck, Audree" mahinang mura nito "I won't hurt you, okay?" kalmado nitong sabi

Dahan dahan kong inimulat ang aking mga mata at agad kong nakita si Atlas na nakalunod sa harapan ko, ginulo niya ang kaniyang buhok at hindi ko alam kung ilang mura ang lumalabas sa kaniyang bibig.

"I really just want to talk to you Audree" malambing nitong sabi "I promised you that I won't hurt you. Just please talk to me"

What is happening? Nong nakaraang araw lang ay gustong gusto na niya kaming palayasin ng anak niya and now he's begging for me to talk to him.

"Why are you doing this, Atlas? Hindi nakita maintindihan. I badly want to understand you pero kahit anong pilit kong pag intindi sa'yo ay hindi ko magawa. You are making this so hard for me, Atlas. Please tell me kung ano ba ang dapat kung gawin para maibalik ko ang dating tayo?" Halos nagmamakaawa kong sabi

Marahan niyang hinaplos ang pisngi ko at mapait na ngumiti. "I want you to hate me, Audree."

I looked at him in confusion. He stopped carressing my face at tumayo. Tumalikod ito sa akin but before he left ay may sinabi ulit siya.

"Please hate me, wife."