Ciddi ciddi gidiyordum..
Böyle çamurlu ve yağmurlu bi'r' günde..
Koşuyordum hatta bir an önce burdan uzaklaşabilmek için..
Koşuyordum..
Koşuyordum..
Gittikçe daha da yaklaşıyordum sanki o her gün kaçmaya çalıştığım viranelere..
Bir de duman kaplamış kı..
Sonra
Bi bakıyorum ki
Karşımda sen..
Kaçamıyorum..
Elinde sevgi'm'den bir demet..ip olmuş..
Bağlıyorsun elimi kolumu..
Sonra da koşup uzaklaşıyorsun..
O viraneleri ne de güzel esip geciyorsun..
Ben de elimdeki demetle kalakaliyorum..
Demet dedigime bakma..
Sağlam ki nasıl daha çok sevince daha da sıkıyor..
Etrafıma bakıyorum..
Belki biri çıkarda yol gösterir tükenen umudumla..
Kimse çıkmıyor..
Bir kaç kişi çıkıyor ama onlar da kendi çıkarının pesinde..
Umdumu yitiriyorum..
Kalakalıyorum viranelerimin oldugu yerde..
Ses yok..
Bu sessizlik kahrediyor..
Sessizligi bastırmak icin çığlık atıyorum, ağlıyorum, adını söylüyorum..
Ama yoksun..
Sonra bir ara gene beliriveriyorsun..
Bu seferde elinde bir başkasının eli..
Elimdeki o demeti çözüyorsun..
Ve bu seferde kendi sevgi demeti'n'izi bağlıyorsunuz gülümseyerek..
Tekrardan kaybolouyorsun..elinde baskasinin eli..
Ben yine kalakalıyorum..
Bu sefer daha bi çıkmaz sanki..
Sonra bir ışık huzmesi beliriyor..
Oraya dogru var gücümle koşuyorum..
Tek yol buydu çünki..
Işıga iyice yaklasıyorum..
Tek kurtuluşa..
Koşuyorum..
Koşuyorum..
Ve orada..
Bir uçurum var..
Aşağı bakıyorum..
Kapkaranlık tam da istedigim gibi..
Birden elimdeki bağ çözülüyor..
Şaşırıyorum..
Hangi güç bunu başarabilir ki ??
Semaya bakıyorum..
Tanrı'yı göremeyecegimi biliyorum..
Ama tek kurtulusunda o olabilecegine inanıyorum..
Sonra kal'b'im çıkıyor yavaşça..
Hissetmiyorum..
Alaşağı olmusum ama umursamıyorum..
Kal'p' ucurumdan aşağı düşüyor..
O kapkaranlık boşlukta kayboluyor..
Yere oturuyorum sonra..
Elimde bağla..
Ruhsuz ve hissiz..
Sonrası..
Ebedi bi bekleyis..
