stages of me

Απούσα

Ήσουν μωβ απόψε που σ' άκουσα.
Με αρκετές σταγόνες μαύρου.
Ήσουν ένας καμβάς με αυτά τα δύο χρώματα μόνο,
μπερδεμένα μεταξύ τους.
Δεν παραστούσαν κάποια ζωγραφιά.
Συγκράτησα τα δάκρυά μου
για σένα.
Ο φόβος σου ήταν αντιληπτός
και η χαρά που είχες τις προηγούμενες ημέρες
ανύπαρκτη.
Συγκράτησα τα δάκρυα και την ανησυχία μου
για σένα.

Δεν είμαι εκεί
να σου χαρίσω χιλιάδες φιλιά στο πρόσωπο
για να σε καθησυχάσω.
Δεν είμαι εκεί (πρωτότυπο)
να σου προσφέρω το μεγαλύτερο μου αγαθό
μία σφιχτή αγκαλιά.
Για να σε κάνω να αισθανθείς σπίτι.
Ξέρω πως είμαι ο προορισμός σου
αλλά απόψε δεν κατάφερα να γίνω η Ιθάκη σου στην Οδύσσεια μας.
Απόψε θα έχει φουρτούνες η θάλασσά σου για τον δρόμο της επιστροφής.

ΥΓ: να μην ξεχνάς πως σ' αγαπώ πιο ψηλά από τον ουρανό και πιο βαθιά από τη θάλασσα,
είπε κάποιος κάπου κάποτε σε μια Κηδεία.

-Sapphire.
(Ωπ, τί έπαιξα εδώ; Όταν κλαίω το μυαλό μου παίζει παιχνίδια.)