4

3 0 0
                                    

Toen ik weer naar de les ging was Alex er nog niet. Ik ging op mijn plek zitten en pakte mijn spullen alvast. Toen ik m'n spullen had gepakt, zag ik Sarah samen met Alex de klas binnenkomen. Alex kwam naast me zitten en ik stond op om naar Sarah te gaan. Ik liep naar haar bureau toe en vroeg: "je bent dus toch nog wel vrienden met Alex?"

"Ja, ik denk het wel"

"Fijn, heb je al voor geschiedenis geleerd trouwens?"

"Oh nee, eige-"

De leraar kwam binnen dus moest ik maar weer naar mijn eigen plek toe.

Alex was zoals altijd haar boeken weer vergeten dus ik deelde mijn boek met haar. Ik probeerde me te focussen op m'n werk maar Alex bleef maar praten. Jeetje wat een prater. Ik vind het niet erg, want ik vind haar natuurlijk wel aardig en ik wil haar leren kennen, maar dit is wel heel veel. Uiteindelijk wordt ik te erg afgeleid dus stop ik maar met m'n werk om met haar te praten. De leraar stelt me opeens een vraag.

"Uhmm waar gaat dit over??" Vroeg ik zachtjes aan Alex.

"Geen idee.."

We lachten. Maar niet voor lang want de leraar werd boos op ons en eiste ons stil te zijn. Ik deed m'n best maar het was ontzettend lastig. Na een tijdje ging de bel. Ik pakte m'n tas in. Alex was alweer weg. Sarah kwam bij mijn tafel.

"Wat is er?" Vroeg ik, omdat ze niet erg blij keek.

"Niks. Ik vind mijn plek gewoon stom."

"Oh ja, ik vind mijn plek wel leuk"

Ik voelde een warme gloed in me. Wat was dat?

"Maar ja, laten we weer naar de volgende les gaan" zei Sarah.

"Ja.. tuurlijk kom op" ik stond op en verliet het lokaal.

De lessen die volgden waren eigenlijk hetzelfde. Alex en ik werden zelfs uit elkaar gezet, omdat we niet konden ophouden met lachen. De dag was nu voorbij en ik zat met Sarah op een bankje op het schoolplein.

"Nou, je hebt het wel gezellig met Alex hé?"

"Ja" ik lachte. En weer dat gevoel. Ik voelde m'n wangen dit keer ook warm worden. Wat is dit toch?

"Waarom wordt je zo rood?" Vroeg Sarah.

"Oh.. uhm niks.."

"Zeker?"

"Ja.. tuurlijk. Laten we naar huis gaan."

"Oké." Zei Sarah.

We stonden op en fietsten naar huis.

<3 Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu