ruhunun eşsiz olduğunu fark ettiğinde yüz çevireceksin herkese. yaş on yedi.
Onlar; senin konuşan duvarlarını, çirkin hissettiren aynalarını, tavanından film şeridi gibi geçen anılarını, hatırası olan şarkılarını, solmuş çiçeklerini bilmiyorlar. Anlamazlar seni.
Karanlığın, içinde büyüyüp çığ gibi olduğu o gecede, aynanın karşısında sırıtarak verdiğin o yemini unutma küçüğüm.
Sakın unutma.
Ah benim güzel çocukluğum! Kendine sarılmışsın sen. Herkes sana sırtını dönerken, sen kendine gülmüşsün :)*
Sonra, unutuyorsun sana yapılanları. Bazen ölerek, bazen içinde birilerini öldürerek.*
