letters to lover | hyunin

letter 04

Ben.. Özür dilerim. Kaç gün geçti? Ah...

Jeongin-ah, bana kızgın mısın? Gelemiyorum ziyaretine.. Affet beni lütfen. Ama Chan hyung evde kalmamın daha doğru olduğunu söylüyor. Normalde olsa... Dinlemezdim biliyorsun. Ama sanırım bu kar soğu soluduğumuz havadayı sarmışken, zayıf bedenimin dışarı yüzü görmemesi daha iyi olur. Ya gelip sana hastalık bulaştırırsam?

"Ne hastalığı?!" dediğini duyar gibiyim. Sakın endişe etme sevgilim. Yalnızca grip oldum. Sana ne zaman şifayı kaptığımı söylesem bana aynı sözlerle gelirdin. "Ufak bir soğuk algınlığı diye geçiştirme! Ciddi olabilir!" Eskiden ciddi olmasın diye dualar ederdim. Çünkü telaşlı seni bir türlü uzak tutamazdım kendimden. Seni de hasta edeceğim diye korkardım.

İşte bu defa öyle değil. Umarım ciddi bir şeydir diyorum. Umarım ciddi bir şeydir de.. Kısa sürede sensizliğin paraladığı ruhum bu güçsüz vücudumu terk eder. Ben de yanına gelirim.

Biliyorum, ölümü düşününce bana kızardın. Ben de sen varken aklımdan uzak tutardım o cenabeti. Şimdi birimiz burada, birimiz orada olunca.. Emin ol elimde olmuyor balçiçeğim. İster istemez hissettiğim eksiklik düşündürüyor bana canıma kıymayı. Elimden geldiğince savaşacağım bu ısrarcı duyguyla.

Sağlığımı sorardın eğer konuşuyor olsaydık. Bu yüzden ben anlatayım sana. Sakın dertlenme ama olur mu? Sevgilin bunların üstesinden gelebilir, çünkü sevgini her yerinde hissediyor.

Sana bahsettiğim dökülmeler devam ediyor, hatta çoğaldı. Nedenini inan bilmiyorum ancak Yongbok biraz daha zorlarsa bu konu hakkında doktora görüneceğim.

Saçlarımı çok severdin. Bir keresinde, habersiz kestirdim diye çok kızmıştın. Hatta artık uzun değiller diye ağlamıştın.. O oynamaya doyamadığın saçlar tutam tutam dökülüyor. Elimi attığım an baş derimden ayrılıp avcuma doluyor. Changbin ile gittiğimizde doktorlar bunun bir hastalık olmadığını, ancak bedenimin yaşanan ani his değişimlerine karşı böyle yanıt verdiğini söyledi. Tanrım.. İyi ki beni kel görmüyorsun.. (Henüz değilim!!)

Unutmadan, burnum da kanıyor ara sıra. Aldırış etmiyorum.

İlk defa yağan ilk karı sensiz izledim. Ne kadar zordu biliyor musun? Sanki bir an.. Yanıma gelecekmişsin de, yeniden o çocuksu gülümsemen ile etrafı aydınlatırken minik elinle karı işaret edeceksin. "Hyung! Bak! Kar yağıyor!"

Oh, lanet. Sanırım Chan geri geliyor. Gitmeliyim, uyuduğumu sanmalı. Bin kez iyi geceler!

Huzur içinde yat sevgilim.

- Hwang Hyunjin.