LUC
I laughed even though I was still thinking about Arianne. This feeling gives me creep. Hindi ko nararamdaman ito kahit sa mga lalaki. Ayoko nang nagagalit si Arianne sa akin. Ayoko din ng napapalungkot ko siya. I had to talk to her as soon as po...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
💖💖💖
I rolled my eyes. "Puwede siguro para makapag-practice din ako."
Tumaas ang kilay niya. "You haven't kiss before?"
I blushed. Tumikhim ako. "Have you kissed a girl before?"
He laughed, pagkatapos ay sumeryoso. "No."
My turn to laugh.
His turn to roll his eyes. "At least may experience ako, eh, ikaw?"
"Ayaw ko nga ng babae!"
I stopped.
He glared at me.
Niyuko ko ang pagkain ko. "Let's eat."
He looked at his food. Tunaw na ang cereal. Bumuntong hininga siya at muli akong tiningnan. "I really appreciate your presence, Arianne. And I cannot promise you that this will be easy. But I will try for you not to get hurt, kahit ang ego mo lang."
I smiled at him. "Kahit iyan lang ang maibigay mo sa akin na kapalit. It would be more than enough."
He smiled this time. "I'll remember that."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
💖💖💖
Nilakad namin ang pauwi. Hinatid niya ako. Wala din pala siyang kotseng dala papunta sa breakfast bar. We were like walking in the clouds. At least that was what I felt.
May ilan-ilan na napapatingin sa amin at nginingitian siya na parang nagtataka. Tinatanguan niya lang ang mga iyon. Tapos ay bigla kong naisip na malamang ay alam ng mga ito na si Dave at si Lucas.
Gross.
I turned to him.
"Don't say a word," he whispered.
Muling kong ibinalik ang tingin sa nilalakaran namin na gutter. So, pareho kami ng iniisip?
I almost jumped when I felt him held my hand pero sinikap kong huwag iyon ipahalata sa kanya o sa mga nasasalubong namin. Marami pa rin kasi ang nagjo-jogging.
