✿ SWEET MACARON ✿|•VERKWAN•|•JISOL•

🍭10🍭

"අම්මා මට පොඩි වැඩ වගයක් තියෙනවා...මං ඒ හින්දා යන්නම්...ඔයාලා වැඩේ කන්ටිනිව් කරන් යන්නකෝ..."

"අයියෝ පුතා...."(mom)

"අද අපි එක්ක ඉමුකෝ පුතා...."(dad)

"කැන්සල් කරන්න පුළුවන් උනා නම් මං කැන්සල් කරනවානේ අම්මා...😁 හදිස්සියෙම වැඩේ වැටුනේ..."

"අයියෝ කමක් නැ අම්මා...හදිස්සියේම මේක දාගත්ත හින්දා අපිට චූටිට කලින් කියන්නත් බැරි උනානේ...ඒ හින්දා එයා වැඩ දාගන්න ඇත්තේ...කමක් නැ යන්න දෙන්න...එයා ඉක්මනට එයි...😁"(jeon)

"ඒකනේ අම්මා....මං ඉක්මනට එන්නම්..."(ver)

"හරි හරි ගිහින් එන්න...😁"(mom)

අම්මාගෙන් ලද අවසරයෙන් මං ඉක්මනට එතනින් පැනගෙන රූම් එකට ගියා...මට ඕන උනේ ඉක්මනට මෙතනින් යන්න...හොද ඇදුමකුත් දාන් කී එකත් අරන් කට්ටියට සමුදීලා මං එලියට ආවා...

කටට ආවට බොරු කියලා ගෙදරින් පැන්නට යන්න ඕන කොහෙද කියලවත් මට හිතාගන්න බැරි උනා...එතකොටත් වෙලාව දවල් 1ත් පහුවෙලා..උදේටත් නොකාපු නිසා බඩේ පනුවෝ බොක්සිං ගහනවා...ඒ හින්දා මං වෙනදා එන සුපුරුදු රෙස්ටුරන්ට් එකට ඇවිත් බඩපිරෙන්න කෑවා...

ඊටපස්සෙ මං වෙහිකල් එක නැවැත්තුවේ හන් ගග ගාව...මාර්තු මාසේ අග හින්දා පාර දෙපැත්තේ ගස් වල මල් පෙති වැටෙනවා හරිම ලස්සනයි...කොරියාවේ වසන්ත සමයේ යන්නම ඕන ලස්සනම තැන්වලින් එකක් තමා මෙතන...
ඉස්සර කොලේජ්‍ යන කාලෙ සතියට දෙපාරක්වත් අයියා මායි නොවරදවා අනිවාර්යයෙන්ම මෙතනට එනවා...දවල්ටත් වඩා මෙතන ලස්සන රෑට...මං වෙහිකල් එකෙන් බැහැලා ඇවිත් එතන බෙන්ච් එකකින් වාඩි උනා...

පාරේ දිගේ නනවත්වා යන වාහනවල හඩ , කඩිමුඩියේ යන මිනිස්සුන්ගෙ කටහඩවල් , හන් ගග සිසාරා එන මල් සුවද පිරුන හුලග මේ හැමදෙයින්ම අවට පිරිලා තිබ්බත් අද මගෙ හීත තනිකරම පිරිලා තිබ්බෙ හිස්බවකින් විතරයි...
මං මෙච්චර දවස් පණ ඇරන් ආදරේ කරලා තියෙන්නේ මගෙ අයියාගෙ බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ්ට...වෙලාවට මං කට ඉස්සර නොකරේ...එහෙනං මං කොහොමද එයාලගෙ මුන බලන්නේ...මට නැති උනාට කමක් නැ...අයියා සතුටින්නේ මට ඒ ඇති...එයාගෙ සතුට නැති කරලා ලබාගන්න සතුටක් මට වැඩක් නැ...ඒත් seung අයියා එක්ක ඉද්දි මං කොහොමද ඒක බලන් ඉන්නෙ...එහෙම උනොත් මං එයාලට සතුටින් ඉන්න දීලා ඇමරිකා යනවා ආයේ නොඑන්නම....

"හේයි...Vernon..."

මාව එකපාරටම ගැස්සුනා...මේ වගෙ තැනක මගෙ නම දන්න කෙනෙක් ඉන්න විදියක් නැ....මොකද මට මෙහෙ යාලුවොත් ඉදලා නෑනේ...ඒත් ඒ කෙනාව මට හොදට දැකලත් පුරුදුයි...එයා මට ලස්සන හිනාවකුත් දාලා මගෙ බෙන්ච් එකෙන්ම වාඩි උනා...

"හායි...?"

"මාව මතක නැද්ද..."(👤)

"ම්ම්ම්ම්ම්...එහෙම ලොකු මතකයක් නැනේ.....🤔"

"ඔයා නන් ගොඩක් වෙනස් වෙලා...මට ආරංචි උනා කොලේජ්‍ එකෙන් අයින් උනාට පස්සේ ඇමරිකා ගියා කියලා...මං හීසන්ග්..මතකද..?"(👤)

මට දැනුයි මතක් උනේ ඒ හීසන්ග් කියලා...මං හිටිය ක්ලාස් එකේ මොනීටර්...මගෙ යාලුවෙක් නොවුනත් මාත් එක්ක කතා කරපු එකම ළමයා...

"ඔහ්...දැන් මතක් උනා...කොහොමද දැන්...."

"වරදක් නැ ඉතින් ඉන්නවා ජොබ් එක කරන් මගෙ පාඩුවේ ඉන්නව...ඔයා? කවද්ද ආවේ කොරියාවට ? දැන් මැරි කරලද කොල්ලා..? 😅"

"දැන් මාසයක් විතරයි...මැරි කරලා නන් නැ ඉතින්...😅"

"හ්ම්ම්....මොකෝ දැන් මෙතන කවුරු හරි එනකන් ද ඉන්නේ..."

"නැ අනේ...ගෙදර ඉන්න කම්මැලි ඒ හින්දා මෙතනට ආවෙ..."

"එහෙනන් මාත් එක්ක ගමනක් යන් ද..."

"කොහෙද..."

"ඔයාට මතක ද මගෙ බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ් ජේක්...අද එයාගෙ බර්ත්ඩේ එක...පොඩි පාටි එකක් තියෙනවා...යන්...පරණ ක්ලාස්මේට්වත් හම්බෙන්න පුළුවන් උබට...ජේක්ලත් සතුටු වෙයි..."

දැන් යන්න තැනකුත් නැ...හීසන්ග් පරණ ක්ලාඩ්මේට්ලව මීට් වෙන්න යන් කිව්වම යන්නත් ආස හිතෙනවා එයාලව බලන්න...හැමදාම මෙහෙම සමාජෙන් හැංගිලා ඉන්නත් බෑනේ...

"යන්...මටත් ආසයි කට්ටියව බලන්න..."

"එහෙනන් යන්..."

හීසන්ග් නැගිටලා මට නැගිටින්න අත දික් කරා...

"මොකේද යන්නේ..."

"අද මගේ වෙහිකල් එක ගරාජ් එකේ....ඒ හින්දා බස් එකේ යන්..."

"මං ආවේ වෙහිකල් එකේ...ඒ හින්දා එකේ යන්...අහ් මෙන්න...."

මං හීසන්ග්ට වෙහිකල් කී එක දිලා එයාගෙ කරට අත දාන් වෙහිකල් එක නවත්තපු තැනට ගියා...

- YO -