GÖÇEBE.. Vuslat Tuna şiirleri 17.

Meğer Doğarken Yazılmış

Meğer doğarken yazılmış adın"alnıma"
Kaderim seni önüme koyunca anladım
İlahi bir kandil olup karanlık yoluma
Ümidim seni yönüme tutunca anladım

Çok değil, benliğin hâr içinde yanması
Yüreğim seni içime düşürünce anladım
Aklını yitirip kapısında divane olması
Düşlerim seni gerçege serince anladım

Beyhude değil, şu aşk ile çöle düşenler
Gözlerim seni cennet görünce anladım
Böyle gizli cevr-u cefa ile küle dönenler
Emelim seni vuslat bilince anladım

Vuslat Tuna

Cevr-u cefa; eziyet
Emel; istek, arzu
Vuslat; kavuşmak