Ah gönlüm
Aldanma bu faninin süslü yüzüne
Bir değirmen gibi ömrü öğütürde
Koşarken de heves, hayal peşinde
Attığın adımı bile yakıştır kendineİnanma,bu gidenlerin dönüşü yok
Bir nefeslik hayat bu, tekrarı yok
Kalp kırma, gücendirme, affı yok Yaşadığın anı bile yakıştır kendineDuyma, cahilin edecek lafı bitmez
Ruhta yuvarlanır acı, dur bilmez
Zalimin türlü türlü ezası bitmez
Çektiğin acıyı bile yakıştır kendineUnutma, bu hayat bir imtihan yeri
Her batıl ile, hakıkati ayırma yeri
Şehadetle iman mührü vurma yeri
Akıttığın kanı bile yakıştır kendineVazgeçme, her an şeytan pusuda
Cehalet ayagında, nefsin gardında
Cehennem bekler bi yol ayrımında
Verdiğin canı bile yakıştır kendineİncitme,sevda köle eder her yüreği
Bir çivt göz beladır,yalandır gerisi
Vuslattır, bir Hak, bi vatan gayesi
Yandığın har'ı bile yakıştır kendineÜzülme, özüne tevhit nurunu yak
Dost ararsan sadık, mertliğe bak
Yurt edinirsen sana kara toprak
Diktiğin taşı bile yakıştır kendineVuslat Tuna

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖÇEBE.. Vuslat Tuna şiirleri 17.
PoesíaBir GÖÇEBE dir insan dünya içinde Bir GÖÇEBE dir can, beden içinde