"Olur" dedim ağzımı yırtabilecek cinsten bir sırıtışla. Çimlere uzanmış yanyana yatıyorduk. Başımı ona doğru çevirdiğimde oda bana doğru dönüp bakmaya başladı. Muhteşem yüz hatları vardı. En azından bana göre muhteşemdi. Adem elmasını sevmesem de onda gerçekten güzel ve çekici duruyordu. Açık kahverengi saçları ne çok uzun ne de kısa. Kahvenin her tonunu alabilen, çok nadiren de olsa güldüğünde kısılan gözleri..Bir anda ayağa kalkınca ne olduğunu merak ettim.
"Hadi şimdi" dedi.
"Nasıl yani şimdi mi?" Dedim büyük bir şaşkınlıkla.
"Evet şimdi Miesha, herşey çok güzel olucak inan bana. Sadece ellerinden tutmama izin ver senin için herkesi, herşeyi geride bırakıcam." Ellerini uzatmıştı ve ben tutamıyodum. Her hamlemde kalbime bir acı saplanıyodu adeta. Babam geliyodu aklıma, ailemiz, ailesi...
"Miesha" Ses çok uzaklardan geliyodu.
"Miesha!" Annemin yüksek dozda bağırışlarıyla uyanmıştım. Yatağımdaydım, o... o yoktu. Ne yani rüyamıydı? Elini tutsamda bir olamayacağımız gerçek dünyaya açtım gözlerimi. Keşke hep yanımda... Neyse
"Geliyorum anne" Artık kendime gelebilmiştim. Saate baktığımda baya geç olmuştu. İlk dersimi kaçırmıştım bile. Hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Aynaya baktığımda gerçekten berbat bir halde olduğumu gördüm. Saçımı on dakikada düzleştirdikten sonra mavi askılı bluzumla beyaz pantolonumu giyip ayağıma mavi supergalarımı geçirdim. Rimel ve parlatıcımıda sürdükten sonra tamamdı. Elime kitaplarımı alıp hızlıca aşağı indim. Tam çıkıcakken anneme yakalandım kahvaltı yapmadan evden çıkma sorunsalı. Hiç dikkate almadan fırladım evden ve arabama bindim. Okula geldiğimde herkes bir araya toplanmıştı. Biraz daha yaklaştığımda onu gördüm.. Bir kaç kişi tutuyodu ve karşısında.. O da ne? Neden?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasak
Romance"Miesha.." Adımı söylediğinde herşeyi bir kenara bırakıp onu dikkatlice izledim ve kafamı sakladım. "Benden sana kötülük gelmez." Adımları yaklaştıkça,dahada dayanamaz bir hal alıyordum. "Benimle ol. Beni bırakma." Kendimi tutmaya çalışsamda gözyaş...
