Tam vazgeçmişken gelmezsin dimi? Bana bu kadarını da yapmazsın gerçi yapada bilirsin belli olmaz senin sağın solun zaten yaptığın için bu halde değil miyiz? O kadar az mıydım sende yoksa hiç mi yoktum? Sadece sevmiş gibi mi davrandın yoksa gerçekten sevdin mi bir yıl boyunca her gün beni sevdiğini söyledin nasıl bu kadar iyi yalancı olabilirsin ki? İnsanlara güvenmemeyi ben senden öğrendim bak sana da benzemeye başladım duygusuz kalpsiz biri yaptın beni şimdi sadece canım sıkılırsa konuşuyorum insanlarla sana benzedim sen yoksun yerinde olmak isteyen kişiler var ama yokluğuna rağmen yerini alamıyorlar uzak tutuyorum onları. Kalbimin ritmini değiştiren biri vardı artık bir kalbim olduğundan bile şüpheliyim sanki hiç yokmuşsun gibi hiç gelmemişsin hiç tanışmamışız gibi. Sesini unutuyorum sanki gülüşünü de unutuyorum yavaş yavaş neden seni unutmama izin verdin ki. Çok mu ağır geldi seni seven biri olduğunu bilmek? Peki gerçekten biliyor muydun sevdiğimi yoksa yalan olduğunu mu düşündün? Nasıl yalan olabilirdi ki hissettirmedim mi sevgimi kelimelerden ibaret bir şey gibi mi geldi sana. Gelemezdi ki sana seni seviyorum demeden sevmiştim seni. Nasıl oldu nasıl bağlandım bu kadar bilmiyorum. Ortamda adın geçiyor bazen susuyorum sadece susuyorum çünkü konuşursam gözlerim dolar ağlarım biliyorum. Susuyorum çünkü annem güçlü olmam gerektiğini söylüyor susuyorum çünkü konuşursam güçlü kalamam. İnsanlar senin acılarından faydalanır demişti annem gerçekten öyle kimse acılarımdan faydalanmasın diye susuyorum. Susuyorum ve güçlüyüm annemin kızıyım ben. Bazen zor zamanlar oluyor sarsılıyorum ama atlatıyorum. Seni özlüyor muyum evet özlüyorum ama özledikçe azalıyorsun bende. Sen dönmüyorsun ben özlüyorum özledikçe azaltıyorum seni unutmaya başladım diyorum sonra şu sözler geliyor aklıma
"unuttum desem de inanma sakın.
Anılarla yazdım seni kalbime"