I love you so'

Part 115

"Kiara dear, andito kana pala!" Masayang  Salubong saakin ni mommy

"Hi mommy! We miss you a lot" bati ko at yumakap sakaniya

"Matthew, go to your tita" rinig kong utos ni ate abi

"Hello little Matthew!" Natuwa ako unang beses kong nakita to nang personal.

"Ang g-gwapo naman ng pamangkin ko!" Asik ni ate abi sabay yakap kina Apollo at Ford by the way 2 years old palang si Matthew john halatang sinunod lang sa name ni Gov haha ang cute!

"Sundan nayan!" Pag bibiro ko kay ate kaya tinapik niya ako sa braso

"Baliw ka talaga!!" Asik ni ate sabay karga kay Ford

"I miss you so much mga apo!" Masayang wika ni mommy at niyakap ang mga ito

"We miss you din wowamommy" asik ni Apollo at ngumiti kaya naman ay tuwang tuwa ang wowamommy niya

"Asaan si sandro??" Nagulat akong nagtanong si ate

"Oo nga anak where is your husband?" Sumod na nag tanong na si mommy

Napahinto ang mundo ko ng marinig iyon sakanila hindi ko nga alam kung anong pwedeng idahilan ...

"Ah mom, ano kasi.." hindi ako mapakali sa sasabihin

"What?" Tanong niya

"B-busy po siya sa capitol, he is now a public servant again hindi ko lang alam if balik congressman siya" asik ko

"Bakit hindi siya nag punta dito?" Pag tatanong pa ni mommy

"Wowamommy they are not in a good term" nagulat naman ako biglang nag salita si Apollo habang nakikipag laro kay ford

"W-what?!" Nagulat na saad ni mommy

"Kiara tell us the truth" asik ni ate habang karga ang anak

"D-divorce naba kayo??" Pag tatanong ni mommy

"No, hindi pa po" sagot ko at napa tulala sa isang direction.

"So may plano ka?? Bakit may 'pa' "
Asik naman ni ate

"What happened ba anak??" Tanong ulit saakin ni mommy

"Kasama na yon sa plano ko ate ang pag process ng divorce paper" sinagot ko sila ng derecho.

"Ano ba kasing nangyari?! Do you mean that 4 years kayong hindi na okay?" Naguguluhang tanong ni ate

"Hindi naman, we are good in the past 3 years but yung another 1 year ay hindi na kami ayos.." saad ko at feeling ko anytime tutulo ang mga luluha ko

"Anak tell us please" pakikiusap ni mommy saakin

"Mom, i can't just tell the whole story
I'm not totally healed it's still raw here" and i pointed my heart "You know? It hurts me so please just don't ask me about that"

"I'm really sorry darling if you suffer a lot in one whole year bakit hindi ka nag sabi? Bakit hindi kayo umuwi agad" saad niya halata ang pag aalala

"I just want to live peacefully so we transfer to Washington D.C so i can refresh p-pero akala ko magiging okay na ako but hindi parin pala" naalala ko ng nakunan ako sa baby boy namin

"Anak, don't get that it's not yours" saway ni ate sa anak, at andon siya sa bag kung asan ang urn nung little angle namin.

"Wait,, ano yan?? Urn?" Naguguluhang tanong ni ate abi

"Y-yes it's an urn that's my little angle mom, ate ilalagay ko siya sa.. sa bahay namin SANA nila sandro but i think malabo na" saad ko at nag babadya ng tumulo ang aking mga luha