ep14

20K 1.1K 12
                                    

Zawgyi

ေနေျခည္နုနုကမ်က္နွာေပၚသို႔က်ေရာက္လာမွခက္မုန္းတစ္ေယာက္အိပ္ယာကေနနိုးလာသည္။ဒီေန႔ကပံုမွန္ေန႔မ်ားထက္ပိုျပီးစိတ္ၾကည္ေနသည္။အရင္လိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားတဲ့တက္တဲ့လူမရွိေတာ့လြတ္လပ္ေနသည္။လူဆိုမွညကေခ်ဘင္းညတန္လာမအိပ္ဘူးဘဲ။

ေခ်ဘင္းညတန္ကသူလိုခ်င္လာျပီးဆိုလူမ်က္နွာမၾကည့္တဲ့ေကာင္။ပင္ပန္းေနလား၊အလုပ္ရွုပ္ေနတာလား၊အိပ္ခ်င္ေနတာလားဆိုတာနားမလည္ဘူး။မရရေအာင္ယူသည္။ေနာက္ဆံုးစိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရတာလဲခက္မုန္းပင္။သူမယူတဲ့ညေတြဆိုရင္ည1နာရီ2နာရီေလာက္လာဖက္အိပ္တက္သည္။ညတိုင္းလာအိပ္တဲ့ေကာင္ကဒီညေတာ့လာမအိပ္။ခက္မုန္းဒီေန႔ေရႊတံုးေကာက္ရမလားမသိဘူး။
မေန႔ကေျမပဲေတြကိုေတာ့ဒီေကာင္မစားေလာက္ပါဘူး။မပုေျပာတာေတာ့သြန္ပစ္လိုက္တယ္ဆိုဘဲ။

"ဘာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ဒီေန႔အလုပ္ပိတ္တာဘဲ။"

အလုပ္ပိတ္ေပမယ့္လည္းလုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြကရွိေသးတယ္။မ်က္နွာသစ္ေရခ်ိဳးျပီးမနက္စာစာဖို႔ေအာက္ထပ္သို႔
ဆင္းလိုက္သည္။အိမ္ေနရင္းဝတ္T-shirtလက္တိုအမည္းနဲ႔ခ်ည္သားေဘာင္ဘီးထားတဲ့ခက္မုန္း၏အသားအေရမွာအုနုေနသည္။ျဖဴတာမဟုတ္ဘဲအသားအေရလွတယ္လို႔ဘဲေျပာရမယ္။ခက္မုန္းခႏၶာကိုယ္ကသူမ်ားနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာင္လူေကာင္ၾကီးတဲ့ထဲပါသည္။ဟိုေကာင္ကလြဲျပီး။ဟိုေကာင္ဆိုမွ

"မပု ဟိုေကာင္မထေသးဘူးလား"

"ထြက္လာတာေတာ့မေတြ႔ဘူး။"

"အဲ့ေကာင္ထမင္းေရာစားရဲ့လား။အားေနအဲ့အခန္းထဲကမထြက္လာဘူး။"

"မေန႔ကအကိုေလးေပးတဲ့ေျမပဲပန္ကန္ယူျပီးအခန္းထဲဝင္သြားတာညကလည္းထမင္းမစားဘူး။ဒီေန႔လည္းထြက္လာတာမေတြ႔ဘူးအကိုေလး"

"ဟင္ မပုေျပာေတာ့ေျမပဲေတြသြန္ပစ္လိုက္တယ္ဆို။"

"ဟုိ ကိုေလးေခ်ဘင္းကအဲ့လိုေျပာခိုင္းလိုက္လို႔"

"ဟာ သူအခန္းေသာ့ကြ်န္ေတာ္ကိုသြားရွာခဲ့ေပး။"

"ဟို အခန္းေသာ့ပါတစ္ခါထဲေတာင္းျပီးဝင္သြားတာ"

Villain is Your HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon