Bezi tekrar taktı ve geceliği indirdi. Beni kucağında oturur pozisyona getirdi. Popomun acısı böyle biraz daha arttı...
"Acıktın mı güzelim?" Gerçekten çok fazla acıktım. Ne zamandır yemek yemiyorum ben?
"Evet b-babacık." Babacık lafı götüne girsin de oturama inşallah
"Babacığım der misin, lütfen."
"Olur babacığım." Bana kocaman bir gülümseme gönderdi ve kucağında benimle beraber ayağa kalktı. Hiçbir şey yapmayıp sadece göz yaşlarımı silmeye çalıştım.
Bu piçin önünde ağlamak istemiyorum.
Odadan çıktı ve merdivenlere yöneldi. Alt kata inip, mutfağa girdi.
Bebek sandalyesi mi o? Bu adamın ciddi sorunları var.
Benimle ageplay yapmaya çalışıyor. Ama daha ageplayin ilk kuralını bilmiyor!
İlk kural: AGEPLAY'E DAHİL OLACAK KİŞİLERİN RIZASI OLMASI GEREK.
Ve benim buna kesin kes rızam yok!
Beni bebek sandalyesine oturttu ve tezgâha yöneldi. Popom oturduğum için çok acıtıyor. Sikini kopartmışım gibi ne diye vurursun ki! Popomu değdirmemek için sandalyenin ön kısmına tutunarak, kalçamı kaldırdım.
"Sevgilim, sana mama hazırlamış bebeğim!" Bana bakmadan konuşuyor.
"Sevgilin mi?" Üçlü mü yapacağız amk
Ne demişler; Üçlü olsun güçlü olsun! (ÜAKDPSDĞSKDĞSKDŞSKDLSKLSKAPDK)
"Evet güzelim. Sevgilim birazdan uyanır. Babacık seninle tanışmayı çok istiyordu. Hemen uyanacağından eminim. Ama istersen beraber, yemekten sonra uyandırabiliriz?" Arkasını döndü.
Bana garip bir bakış attı. Ben daha cevap veremeden, yanımdaki sandalyeyi çekti ama oturmadı. Püreye benzer şeyi masaya bıraktı.
Beni omuzlarımdan tutarak sandalyeye oturtturdu. Ağzımdan istemsizce bir inleme kaçtı.
"Babacığın kurallarına uymazsan canın çok daha fazla yanar kelebeğim." Bebek sandalyesinin kilitlerini açtı ve beni kucağına aldı.
"Bu günlük ayakta yemek yiyebilir miyim babacığım?" Bu konuşan ben miyim yoksa göt korkum nu?
Kesinlikle 2.
Gülümseyerek konuştu: "Çok mu acıyor?" Kafamı olumlu anlamda salladım sadece.
"Krem sürelim mi?" Bu sefer olumsuz anlamda salladım. Popomu bir kez gördü, ikinciye gerek yok.
"Neden? Acısının geçmesini istemiyor musun yoksa?"
"Kremi ben sürebilir miyim babacığım?"
"Senin derdin anlaşıldı... Ama hayır, miniğim. Süremezsin."
"A-ama neden?" Beni duymazdan gelerek mutfaktan çıktı. Aynı katta ki başka bir odaya ilerledik. Salondu burası.
Beni kanepeye yatırdı. İlaç dolabı olduğunu düşündüğüm dolabı açtı ve krem çıkardı.
Kanepenin yanına oturdu. Kafamın altına yastık koyup beni yüzüstü yatırdı. Zaten sıyrılmış olan geceliği biraz daha yukarıya çekti. Yavaş yavaş üfleyerek kremi sürdü.
Heyy, Müslümanım ben!
İşini bitirince geceliği tekrar indirip, beni kucağına aldı. Tekrar mutfağa geldik. Normal insan sandalyesine, bu uzaylı oturdu ve beni de kucağına oturttu.
