My Little Princess

Chapter 7

     Mj's PoV

Hey! I just met you

And this is crazy

But here's my number

So call me maybe....

"Aish, sino ba kasi ang tumatawag nato? Istorbo" Kasalukuyan kasi akong nasa loob ng kwarto ko at nagdo-drawing ng kung anu-ano nang bigla na lang may tumawag sakin. By the way, kung hindi niyo pa alam ay hilig ko ang magdrawing lalo na ang gumawa ng mga portraits. Kaya nga Architecture ang kinuha kong course, eh. While si Cj naman ay Engineering ang kinukuha.

Tumayo nako mula sa pagkakadapa sa kama at kinuha ang cellphone sa bedside table. Tinignan ko muna ang name ng caller tsaka ko palang sinagot nang makita kong si Sandara ang tumatawag.

"Hello. Moshi-moshi" bungad ko kay Sandara/Dara. Kung si Cj ang boy bestfriend ko, si Dara naman ang girl bestfriend ko. Nag-aaral siya sa kabilang university ng school na pinapasukan namin ni Cj, so therefore hindi kami schoolmates.

Naging bestfriend ko siya noong naging classmate ko siya noong elementary and highschool. Hindi sila magkakakilala ni Cj dahil sa exclusive school for girls kami pumapasok non at si Cj ay sa exclusive school for boys.

Narinig ko siyang humihikbi sa kabilang linya kaya alam kong may problema siya. At kapag ganitong may problema ito ay gusto niyang may napaglalabasan ng sama ng loob kaya ako ang una niyang tinatawagan.

"Okay, Where are you?" tanong ko na sa kanya dahil alam ko namang papupuntahin din niya ko sa kanya.

"Here in my unit." humihikbi parin niyang sabi.

"Okay, okay. Give me 20 minutes. Papunta nako. And please, Dara, dont do any drastic moves, okay?" bilin kopa sa kanya dahil alam kong kapag may problema siya ay may tendency na makagawa siya ng bagay na makakasakit sa kanya.

"Okay" sabi na niya at ibinaba ko na ang cellphone at nagmamadaling nagbihis at pumunta sa unit nito sa may Alabang. Malapit lang naman ang bahay namin sa unit niya kaya wala pang 20 minutes ay nakapunta nako sa unit niya.

Agad naman niya kong pinagbuksan pagkatapos kong magdoorbell.

"What happened?" agad kong tanong sa kanya ng pagbuksan niya ko ng pinto at umiiyak siyang yumakap sakin. Sinamahan ko muna siyang makaupo ng maayos sa couch bago kumuha ng isang basong tubig at pinainom sa kanya upang medyo kumalma siya dahil mukhang magdamag na siyang nag-iiyak.

"So now tell me, Dara. Ano na naman bang drama mo at ganyan ang itsura mo?" tanong ko ulit nang makita kong medyo nahimasmasan na siya.

"He already broke up with me."

"Si Jared?" si jared ay ang long-time boyfriend nito.

She just nodded.

"Bakit daw?"

"He said he's confuse. Confuse his ass!!! Shit!!! Anong palagay niya sakin tanga?!? He said he loves me pero bakit ganon?? Bakit kailangan pa niyang makipagbreak?"

"Baka naman kailangan lang talaga niyang mag-isip? Hayaan mo muna siyang hanapin ang sarili niya. Give him whay he wants.And that is space. At kung wala na talaga, try to move on, Dara. Hindi lang siya ang lalaki sa mundo"

"It's not that easy, Jane. It's not that easy to forget him. Kahit gaano mo gustong kalimutan ang taong minahal mo, kung siya ang laging nasa isip mo, walang puwang ang salitang MOVE ON sa buhay mo. Lalo na kung ang tagal na ng pinagsamahan niyo then in just a snap sasabihin niyang he needss space?"  umiiyak na namang sabi niya.

" Wag mo panghinayangan ang pinagsamahan nyo o kung gaano man kayo katagal, ang paghinayangan mo yung sarili mo kung karapat dapat ka ba sa ganyang klaseng tao. Kaya wag na wag kang manghihinayang sa taong ikaw mismo ang sinayang. Minsan, dapat matuto tayong bumitaw. Dahil mas okay na ang maging malungkot ng panandalian kesa magmukhang tanga ng matagalan. "

"I dont know where to start. How to move on. Cause all my life nangangarap na lang ako ng para sa future naming dalawa. Then all of a sudden, ako na lang pala mag-isa".

"Dara, kaya mong magmove-on. Nandito lang ako. At kung dumating yung time na nakakamove-on kana at dumating siya para bumalik sayo, give him another chance if that time ay may natitira pang puwang diyan sa puso mo para kay Jared."

Parang narealize naman niya ang mga sinabi ko kaya napangiti na siya at yumakap ulit sakin.

"Jane, thank you. You're the best bestfriend talaga" napangiti ako sa narinig. That means, okay ba siya. :)

"Chuuu!! Tumigil ka na nga diyan sa drama mo. Istorbo ka sa hobby ko, eh." biro ko sa kanya.

"Haha, libre na lang kita"

"Sure."

-------------

Sorry po kung ngayon lang nakapag-UD. Nagloko si wifi, eh. Haha. Anyway, if you enjoyed this chapter just click that little vote button down there.

Thank you :*