Dönüş

108 9 1
                                    

Tam üç gün boyunca fransayı bol bol gezip ve aşırı derece de yemek yemiştik tüm yemekler harikaydı. Fotoğraf makinesinde hepimizin fazlasıyla fotoğraf vardı bende geri dönmeyi bekleyemeden dışarı çıkıp bir fotoğrafçı bulmaya çalıştım. İlk başta caddeye çıkınca etrafıma bakındım. Tamam gerçekten herkes bu günü mü buldu dışarı çıkmak için! İnsanlar bana çarpa çarpa geçip bazı kişiler birbirine bağırıyordu ve tabii araba sesleri! En son sakin bir sokağa kendimi fırlattım ve karşıdan karşıya geçmek için hazırlanırken kırmızı ışık yandı.. Karşıma bakarken bir adam evet normal biri ama bana çok değişik bir şekilde bakıp gözlerini arada sırada benden kaçırıyordu. Biraz daha öne yaklaşınca. "Aman tanrım! Taksici !? " Diye feryadı kopardım tüm herkes bana baktı.ve tam o sırada yeşil yandı adam bana doğru hızla koşmaya başladı. Ve bende otele doğru. Tam yirmi dakikadır koşuyorum ve adam hala peşimde!! En sonunda otelin kapısını tam açacakken adam kolumdan tuttu ve beni kendine doğru çekti o da nefes nefese kalmıştı ve bana nefretle bakıyordu!
" Kaçmasaydın seninle doğru düzgün konuşacaktım! Ba-başınız dertte onlar sizi rahat bırakmayacak özleliklede siz eve geri dönünce!" O sırada annem alışverişten geliyordu ve "alex !? " Diye adamı dövmek için yaklaştı. Ama adam kaçmaya başladı. Gözlerimden boncuk boncuk yaşlar akıyordu. Annem elindekileri yere bırakıp bana sarılmaya başladı ve beni kendisine doğru çekti
" Neden neden biz" diye ince bir sesle ağlamaya devam ettim. Biraz daha kendime gelince asansöre binip odamıza çıktık. Sessiz ve sakin bir şekilde yatağa kendimi attım. Lia ise olaydan hiçbir haberi olmadan başımın etini yiyordu. Babam yatağımın köşesine oturdu ve saçımı okşamaya başladı. Ve lia ise hala dalga geçiyordu. Umrumda değildi her ne kadar kardeşim olda bile!
Onun zihnine girip heryeri karanlık yaptım ve yeter yeter diye bağırdım başının içinde. Babam bir anda ayağa kalktı fakat ben hala yapmaya devam ediyordum.. Bunu istiyordum! Babm en sonunda dayanamayıp beni yataktan çekip bana bağırmaya başladı!
"Alex!? Yapma!? Hayır duur!" Daha fazla konsantre olmayıp durmuştum. Ve tekrardan ağlamaya başladım ben niye bunları yaşıyorum ki niye!? Annem beni yanına alıp beni balkona çıkardı. Ve onun kucağında uyuya kalmıştım. Annem huzur doluydu. Sadece o!
Sabah uyandığımda lia ve joe uyuyordu ağlamaktan gözlerim şişmiş bir şekilde su içip geri geldim. Bu gün dönüyorduk ve ben korkuyordum bunu onlara anlatmamalıydım bilemiyorum
Düşüne düşüne dolaptan eşyalarımı boşalttım ve bavuluma koydum. O sırada joe uyanmış ve yanıma gelip oturmuştu. Daha fazla dayanamayıp ona sarıldım. O da bana. Sanırım zor günlerde bile satılmak herşeye iyi gelebilir. "Sen iyisin dimi " diye bana baktı ve bende başımla onay verdim. Evet ona da anlatmayacaktım. Joe ayağa kalkıp o da bavulunu getirdi. Ve bir espiri patlattı durup dururken ilk başta anlamadım ama sonradan öyle hunharca güldüm ki lia yı uyandırdım ve bana kızmaya başladı. Fakat biz hala gülüyorduk! İşte bu beni mutlu etmişti hemde çok!

GizemliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin