Ilunga

Cevapsız➿

MULTIMEDIA; Esila
İlk hikayem, üstünde çok düşündüm aylarca belki de ve bugün yayınlamaya karar verdim. Beğenmeniz okumanız beni çok mutlu eder, oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen:)

Esila Tanpe, ismim. Benim gibi değişik olan ismim ve soy ismim. 23 yaşındayım belki de 23 yaşında olan biri için biraz fazla derdim var, ama ben mutluluklara inanırım herşey gelir geçer çektiğimiz acılar değil midir bizi olgunlaştıran?
Gideceğimi bu şehirde asla nefes alamayacağımı bile bile hala başımda beni vazgeçtirmeye çalışan anneme cevap vermek yerine valizime son olarak kitapları mı yerleştiriyordum.
"Kızım bu kadar basit olamaz gittiğinde rahat edeceğini mi sanıyorsun?" içimden derin bi ah çekerek sabır diledim evet bu kadar basitti işte benim bu evde kocaman bir yalan olduğumu bilmek ve gitmek bu kadar basitti babamın ve annemin gerçek olmadığını öğrenmek ve bunca zamana kadar sessiz kalmaları bu kadar kolaysa gitmek benim için kolaydı. Düşünürsem gidemeyeceğimi biliyorum, düşünürsem kafayı yiyeceğimi biliyorum, düşünürsem boğulurum. Anneme pardon yalancı anneme son kez ruhsuzca baktıktan sonra kapıyı büyük bir şiddetle vurup çıktım, temiz hava ciğerlerime dolarken istemsiz akan göz yaşlarıma lanet ettim güçsüzdüm işte bu kadar güçsüzdüm, çağırdığım taksiye binerken evime son kez baktım büyüdüğüm eve, bir daha bu şehire asla gelmemek üzere gidiyordum hoşçakal İzmir. Taksiden indikten sonra hızlı adımlarla terminale ulaştım, biletimi gösterdikten sonra yolculuğumu gerçekleştireceğim otobüse doğru yol aldım sert rüzgar tenimi ürpertirken giydiğim kalın ceket ve taytıma bir kez daha şükrettim. Anılar beynime akbaba misali dolarken gözlerimi kapatıp müziğe kendimi teslim ettim. Bu kadar zor olacağını tahmin etmemiştim, sonuçta benim için bir değeri olmayan yalancı ailemi terk ediyordum, ah kime yalan söylüyorsam özlüyorum işte deli gibi özlüyorum. Geçmişin izleri canımı acıtacaktı elbet ama canım acımadan asla mutlu olamazdım. Telefonum çalmaya başladığında arayanın Beliz olduğunu görünce hemen açtım.
"Esila bindin mi güzelim seni bekliyoruz."
"Evet Beliz bindim akşama inmiş olurum beni almaya gel ve bekliyoruz derken tek sen değil misin?" ah deli kız yine neler planlıyordu acaba?
" Tek değilim Mine, Gökmen ve benimki burda." şaşırmıştım Beliz'in bana anlatmadığı bir sevgilisi vardı demek kırılmıştım.
"Benim ki derken bunca zaman ne diye anlatmadın Beliz?"
"Geldiğinde anlatıcam Esila hadi çok öptüm." Cevap vermeden kapattım. Kırılmıştım yahu belki geçerli bir sebebi vardır diye düşündüm. Kendimi uykunun baldan tatlı kollarına teslim etmeden önce İstanbul'u düşündüm yeni şehir, yeni arkadaşlar ve belki bana uzakta olsa yeni aşklar.