Na-gehan

10 3 1
                                    


19. yaşıma...

Saat 23.56,

Aniden gelen bir sayha kaldırıyor yataktan,

Perde aralanınca gökyüzünün hüzünlü karanlığı dolduruyor odamın içini,

Vaveylalar, hıçkırıklar, fısıltılar, kahkahalar, tebessümler ve gözyaşları.

Karanlıkla birlikte odamın içine taşınıyor.

Her birinin yoğunluğunu yazmaya çalışan parmaklarım hızlıca dolaşıyor kağıdın üstünde.

Tanıyorsun bu şiiri,

Dikkatli dinle kendini, denk geleceksin parçalarına.

Işığa ihtiyacım var,

Işıkları açarsam, herkes kaçışacak ve kapalı camımdan gökyüzüne savrulacakmış gibi bir his,

Işıkları açmıyorum.

Karanlık bize sarılıyor, serzenişli bir sarılış bu.

Olsun,

Duyuyorum sizi.

Çığlıklarınız kulaklarımı tırmalıyor

Fısıltılarınız gıdıklıyor içimi

Gülüşleriniz yüzümde bir tebesssüm açtırıyor,

Gözyaşlarınızla, gözlerim doluyor.

Delirmek mi bu?

Bu insan olmak.

Birlikte olmak.

Farkına varmak.

Muazzam bir tatminlik.

Delirmek buysa

Hep beraber delirsek, ne güzel olmaz mıydı?

Saat 00.06,

Belirsiz bir son,

Kelimeler geçip gitti kirpiklerimin arasından,

Tanıyorsunuz bu şiiri. 



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 24, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KIRIK ŞİİRLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin