Gecenin karanlığında ruhunu vermiş bir kadın,
Çığlıklarını kesmiş,
Duygularını kaybetmiş,
Hisleri etrafa saçılmış,
Ruhu kanamayı kesmiş,
Kalbi atmayı bırakmış.
O dağınıklıkta hiçliğiyle baş başa kalmış bir kadın.
Başlangıcı olmayan bir sonu tatmış kadın.
Cümle bitmişti,
Sayfalarda,
Kitap kapanmıştı.
Virgül sonlanmıştı.
Tozlanmıştı mürekkep,
Yazmayı kesmişti kalem,
Çürümüştü zihindeki düşünceler.
Kırıklar daha fazla kanatmıyordu elleri,
Eller daha fazla sahiplenemiyordu yaraları,
Yaralar açılmıyordu daha fazla.
Acı ilmik ilmik işlemişti ruha,
Zaman beklememişti düşenleri,
Kimse kaldırmamıştı dizi kanayanları,
İnsan nankördü değişmemişti.
Ve pes eden ruh kalkmamak üzere dizleri üzerine düştü son kez.
Kitap kapatıldı.
Gece ilk kez ölen ruhların ardından ağladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK ŞİİRLER
PoesieEzberlediğin şiir, Beklediğin adam. §°§°§°§ Kurşun kalemin hatırına uçuyor şiirlerim, silgi tozlarının kanatlarında. §°§°§°§° "Gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir. " §°§°§°§ Kitabımdakilerden kesitler paylaşırken l...
