7 years of age-2015
"Megan, bebe, gising na" malambing na sambit ni tatay dahilan para mapangiti ako at dahan dahan na minulat ang aking mga mata.
Ngiti at matang puno ng pagmamahal ni tratay ang bumungad sa akin nang imulat ko ang aking mga mata at mas lalong lumapad ang aking ngiti nang ma-amoy ko ang prinitong isda at hatdog na luto ni nanay.
syempre hindi mawawala ang intermission number ni mama na pagra-rap.
"aba josh yung tubig ilang patak nalang mula kahapon at hindi ka pa nag-iigib ano ngayon gagamitin kong pang-hugas ng mga hugasan?"
"at ikaw xian, yung mga dumi ng manok mo d'yan! wag mo nang hintayin na ipalunok ko sa'yo 'to o gagawin ko tong adobo!"
"ikaw lyka papaganda lang ang inaasikaso mo sa alas sais ng umaga nagmumukha ka nang clown sa sandamakmak na kolorete sa mukha-"
"hayaan mo na dianne ang mga anak mo, ako na gagawa n'yan mamaya bago mamasada kaya punta na sa hapag kainan at sabay tayong kumain" tigil ni tatay kay nanay sa pagbubunganga kaya naman naging tahimik na ulit ang aming bahay.
"'tay ayoko na po kiumain, bucog na ako" sambit ko dahilan para mapatingin sa akin si kuya xian.
"ubusin mo. tignan mo nga yang katawan mo mukha ka nang buto sa sobrang payat mo, 'di ka ba nahihiya n'yan ha? ubusin mo." suway nito sa akin.
I'm just really full, its not that i dont like the food or nag-iinarte lang ako. dahil din natatakot ako kay kuya ay kahit na nasusuka na ako ay pinipilit ko na rin kumain. mga bagay na di kayang pigilan tulad ng pag-iyak sa hapag kainan at pagsusuka dahil sa sobrang pagkakabusog ay pinagbabawalan nila, minsan si kuya xian, minsan si kuya josh at minsan naman ay si tatay at nanay.
minsan kahit wala sila sa bahay at ako lang mag-isang kumakain o nasa ibang bahay ako nakikikain ay pinipilit ko pa ring kumain ng sandamakmak na pagkain dahil ayoko rin maging pangit.
payat ako at akala ko ay okay lang iyon ngunit namulat lang ako sa katotohanan nang sandamakmak na tao na ang nagsabi sa akin na pangit raw ang katawan ko kasi payat ako.
kung ikumpara man ang kulay ng aking balat sa ibang tao ay di maipagkakaila na mas maitim ako kaya minsan ay tinatawag ako nilang ita.
my skin color isn't black, it's just dark brown but yet they call me that and it felt wrong because whenever they call me that, id be happy but when someone hears one call me "ita" they laugh, theres nothing funny. they actually have a really pretty skin color. someone can be born with pink skin and still look pretty.
nandito ako ngayon sa paaralan at ngayong araw na kami bibigyan ng award. sana lang ay mataas grades ko at masama ako sa top 10.
"hi bff megan! 100 baon ko! ikaw ba?" salubong ng matalik kong kaibigan at kaaway na si leanna.
"uhmm 20 eh" ngumuso ako habang nakahawak sa id ko kung saan nakalagay ang aking pera.
"ew! ang cheap naman ng parents mo siguro poor kayo" pagsusungit nito at inirapan ako kaya naman napapadyak ako sa galit at di napigilang patulan.
" atleast complete family namin! ikaw wala kang tatay! siguro di ka love ng tatay mo hmp!" inis na sambit ko at tumalikod na at naunang pumunta sa quadrangle dahil magi-istart na ang flag ceremony.
narinig ko pa ang pagputak niya ngunit hindi ko nalang pinansin at nagpatuloy nalang sa paglalakad.
nang matapos ang flag ceremony ay dumiretso kaagad kami sa aming classroom at ikinagulat ko nang biglang pumasok si tita loren, mommy ni leanna at hawak hawak naman nito ang maliit na kamay ng anak niya na umiiyak.
bago pumunta sa harapan ay may pinag-usapan muna sila ng aming guro na si teacher leofas at nagulat ako nang samaan ako ng tingin ni t5eacher kaya wala akong ibang nagawa kundi tumalikod.
maya maya pa'y pumunta na sa harapan ang aming guro at nakasunod naman sila tita loren at nang makaupo na ang lahat ay bumuntong hininga ang aming guro.
"okay class, can all of u please keep quietr and settle down?" basag ng aming guro sa ingay na ginagawa ng aking mga kaklase.
"no maam, u dont need to do this in fropnt of the kids"sambit ni tita loran
"no, ill teach her a lesson" pilit na ngumiti ang guro namin kay tita kahit nakaukit sa kanyang mukha ang galit.
i knew i was the one whos gonna be screwed up.
"okay, so leanna ano ang gusto mong sabihin?" tanong ni teacher leofas.
"si- si megan po sh-she told me earlier na my-my dad doesn't love me-" hindi natapos ni lean ang kanyang gustong sabihin dahil humagulhol ito.
"h-hey...i did not-"i lied.
"oh yes you did! u told me na my dad left me be-because he doesn't love me!"hagulhol nito kaya naman sinamaan ako ng tingi ng maing guro.
"miss megan mia deruso napakasama ng ugali mong bata ka, ang yaman mo sa mga katarantaduhan but walang wala pag sa bayaran sa eskwelahan-'
"excuse me teacher leofas, isnt it inappropriate to talk about things like this in front of us kids?also why would you bring her financial problem in this topic?it doesnt make any sense and isnt your job, responsibility rather, to educate a student for their wrong doings?what do u think are u doing right now?"biglang sambit ng batang lalakeng tahimik sa aming classroom na ikinagulat ng lahat.
"excuse ME mr achlys dane esguera, anong sabi mo?and i am teaching her a less-"
"oh come on teacher leofas, youre literally making megan embarassed and if u cant understand every single thing i am saying right now, pinapahiya mo lang si megan at hindi ganto ang pag-eeducate, kindly educate yourself teacher leofas and also ill tell dad abaout this!isusumobng kita because youre a bad person!i hate you and megan hates you!everybody hates you!hmp!" sagot ni aagney dahilan para iba-ibang emosyon ang gumuhit sa itsura ni teacher leofas.
haha
magsasalita pa sana si teacher nang bigla nalang nagwalk out si achlys pero ilang segundo palang ay pumasok siya sa loob para hawakan ang kamay ko at hilahin ako palabas.
hindi ko magawang magpuymiglas at wala sa sarili lang akong nakasunod sa kaniya hanggang sa makarating kami sa tree house ng aming school.
ilang minuto pa ang dumaan ay walang kumibo sa amin at nakahawak pa rin nang mahigpit ang maliit niyang kamay sa akin-
"eww! your hands are wet! ew ew ew!" pandidiri nito at dali daling kinuha ang panyo niya sa kanyang bulsa at nagpapapadyak-padyak habang pinapahiran ang kaniyang kamay.
"kapal mo achlys hmp! and youre the one na nag-hold ng kamay ko!pervert!" inis na inis ako sa kanya tsaka hes the one naman talaga na naghold ng kamay ko right?!
"whatever weirdo! also anyone can be traumatized so you shouldnt make fun or even bring up someone's past or present like that, they...theyve been through a lot of nightmares a-and maybe they just need a little reassurance" sambit nito habang naka-nguso.
hindi na ako nagsalita at nakinig lang sa payo ni pareng achlys habang nakayuko.
"there's a 90% chance in a person not to get over their traumas so maybe being a little nice would be a big help not only for you but...but for anyone you interact with."lumapit ito sa akin at isinilip ang mukha ko dahil natatakpan ng mahaba kong buhok.
"do...uhm- have you experienced something that t-traumatized you?" maingat na tanong nito.
theres a lot actually but how should i begin this?
"the answer can be 'yes' or 'no' b-but if you wanna talk about it i-im here okay?" i cant do anything but just look at his face,his cheeks are puffed while pouting and his eyes are like barbie's, my puppy that died before my brother got into an incident.
