10 years of age-2018
"ikaw na taya megan!" natatawang sambit ni tina, ang childhood bestfriend ko, wala akong nagawa kundi umiling nalang at tumalikod at magsimulang kumanta.
"tagp-taguan maliwanag ang buwan..."
habang kumakanta ay di ko mapigilang mapatingin sa magandang dalampasigan, ang swerte nga namin kase napakalaking swimming pool na nito para sa amin tyaka maganda tumambay rito para pagmasdan ang pagsikat at paglubog ng araw.
tuwing linggo ay gumigising ako ng umaga at inaaya magjogging si tatay at pagkatapos naming magjogging ay uuwi muna para gisingin si nanay at aayaing saksihan ang pagsikat ng araw.
tuwing disyembre naman ay maaga akong nagigising at minsan naman ay ginigising ng dalawang childhood friend ko na si tina at criza upang magsimbang gabi nang magkasama.Pagkatapos magsimba ay pumupunta kami sa bahay ng isa pa naming kaibigan na si shane upang bumili ng batchoy.
bumalik ako sa katinuan nang makita ko ang kuya kong galit na papalapit sa akin at may dalang kahoy.
oh no..hes going to hurt me again.I just wanted to play, cant he let me enjoy even just for a day?
well some of you may think my family is perfect but its not. they never let me play because they just dont want to. minsan sinasabi nila wag na raw ako lumabas kasi maitim na raw ako, baka raw magmukha na akong uling.
"sinabi ko ba sayong lumabas ka??" galit na tanong ni kuya xian.
i wanna tell him na i didnt do anyhting wrong,naglaro lang ako but i know di lang palo ang makukuha ko.
"umuwi ka do'n" ma-awtoridad niyang sambit.
no.
"gusto ko-"
"at sumasagot-sagot ka pa?!" galit na galit na talaga si kuya.
"kuya-"
"sumasagot ka pa talaga ha?!" sa sobrang galit ay pinalo na niya ako binti.
my tears pooled as my body began to shake.
"'wag mo 'kong iyak iyakan d'yan, megan!" pinalo niya naman ako.
it hurts..it hurts..it really hurts..pero bawal kong sabihin kase alam kong magiging kasalanan ko na naman.
its always my fault no matter what.
tinusok niya ako sa tagiliran ng kahoy at buti nalang ay hindi masyadong malakas.
"umuwi ka na do'n" giit nito habang minamasahe ang sentido.
"uwi!! kapag naabutan kitang umiiyak don papaluin ulit kita!"sigaw nito dahilan para mapatakbo ako.
i was just running and running and running. I hope i am in the right way cause tears are blocking my sight.
buti na nga lang at nakarating nga ako sa bahay, dali dali kong pinunasan ang aking mga luha at tumungo sa kwarto para matulog.
"bebe,ko megan kain na" sigaw ni papa na gumising sa akin.
nang bumaba ako ay pulang pula si tatay at ibig sabihin lang nito ay lasing siya, si nanay naman ay blangko lang ang mukha na nakatingin sa pagkain.
napabuntong hininga na lang ako at nauang kumain.
"nagtatrabaho ka ba talaga o pumupunta ka lang sa lalake mo?"pagbasag ni tatay sa katahimikan na ikinagulat naming lahat.
