Fast As A Bullet (COMPLETED)

CHAPTER 27

BLAZE looked at the watch Jeremiah gave to him. He knew it was an expensive watch so he needed to take care of it. Ngumiti siya at inayos ang mga gamit saka lumabas ng ginagamit niyang kwarto. Eksakto naman na lumabas si Jeremiah sa kwarto nito.

"Jeremiah, sigurado ka na ba sa gagawin mo?" Blaze asked.

Tumango si Jeremiah. "I want to save her. Being here, she was forced to do something that she doesn't want to do."

Hindi napigilan ni Blaze ang mapangiti. "You've really change." Aniya.

Natigilan si Jeremiah. "Is it good or bad thing?" tanong niya.

"Of course, it's a good thing. Ibang-iba ka na ngayon kaysa noong una kitang nakilala," sabi ni Blaze. Tumingin siya sa living room. "Kanina pa siya dumating. Mukhang talagang gusto niyang sumama sa 'yo. But I think this isn't right but on the other side, this is right."

Tumingin si Jeremiah kay Isabella na nakaupo sa salas. "Anong this isn't right?" Tanong niya.

"Para kayong magtatanang dalawa," sabi ni Blaze.

Ipinakita ni Jeremiah ang kamao kay Blaze. "Shut up."

Natawa si Blaze. "Let's go."

Tumango si Jeremiah at naglakad palapit kay Isabella. "You ready? Let's go."

Tumayo si Isabella. "I'm ready." She smiled. "Thank you for taking me with you."

Ngumiti si Jeremiah. "No problem. Nagpaalam ka ba sa daddy mo?"

Umiling si Isabella. "He will surely won't let me go."

"Then let's go before he will know that you're going away." Kukunin niya sana ang maleta ni Isabella pero naunahan siya ni Blaze.

"Ako na."

"Thanks, I guess," sabi ni Jeremiah at ang sarili na lang niyang maleta ang binitbit niya.

Lumabas sila ng hotel at pumara ng taxi. Nagpahatid sila sa airport. Blaze sat on the passenger seat while Jeremiah and Isabella sat at the backseat.

Napapailing si Blaze habang nakatingin sa dalawa mula sa rearview mirror. They're a good match. Aniya sa kaniyang isipan.

Nang makarating sila sa airport, nakita nila ang grupo ni Paulo na mukhang may hinahanap.

"Don't be afraid." Jeremiah said. "We're here. Hindi namin siya hahayaan na makalapit siya sa 'yo," he said. "Isinuot niya kay Isabella ang sumbrero."

"Let's get in." Ani Blaze.

Nagsuot sila ng shades para hindi sila makilala ni Paulo saka sila pumasok sa airport.

Nang makapasok lang sila sa loob ng eroplano, saka lang nakahinga ng maluwang si Isabella. Hindi na siya masusundan ni Paulo. Wala siyang pinagsabihan kahit kanino kung saan pupunta. Walang nakaalam na pupunta siya sa ng Pilipinas.

Nakaupo si Isabella sa tabi ng bintana ng eroplano habang nasa tabi niya si Jeremiah at nasa tabi naman nito si Blaze. Parehong mabait ang dalawa kaya panatag ang loob niya sasama siya sa mga ito patungong Pilipinas. They are both good-looking man and they are both a gentleman.

Ngumiti si Isabella. Kahit kailan ay hindi pa siya nakatuntong ng Pilipinas dahil hindi siya pinapayagan ng kaniyang ama na pumunta sa bansang 'yon pero ngayon makikita na niya rin ang bansa kung saan nanggaling ang kaniyang ina.

"You looked happy," Jeremiah said.

Tumango si Isabella at ngumiti. "Because I will be finally free now."

Napatango si Jeremiah. "That's good. You looked more beautiful when you smile."

Napaubo si Blaze saka tumikhim.