عشقتها رغم قسوتها

6

فى الماضى

نور :ماما يا مامى يا ماميتو ...... اصحى بقا علشان نفطر مع بعض

داليا(بنعاس) :نعم يا نور

نور (بسعاده وتقبل امها) :اصحى بقا انتى مش شايفه الجو حلو ازاى

داليا (وهى تتثائب) :الساعه كام
نور :الساعه خمسه ونص
داليا(وترجع لتنام مره اخرى) :خمسه ونص امال بتصحينى ليه احنا لسه بدرى على وقت المدرسه

نور (وهى تشد يدي امها لكى تجلسها) :قومى بقا
داليا(بنعاس) :خلاص خلاص صحيت
نور :دانتى بتصحى بالعافيه يا دالى ايه ده لازم تشوفى حل

داليا(باستغراب) :دالى..... انتى مش ملاحظه انى امك ولا انا متهيألي

نور (وهى تحتضن امها) :مش احنا أصحاب قبل متبقى امى ولا انا غلطانه(وتضع يدها على خصرها) وكمان انتى صحبتى الوحيده فبلاش جو الأمهات ده ونبى اصل ساعات بيبقا خنيق اوى

داليا (بصدمه) :خنيق انتى جبتى الكلام ده منين

وتجرى خلف ابنتها فى بيتهم الصغير وسط ضحكات نور
وعندما امسكتها امها

نور :خلاص خلاص انا اسفه..... يلا نأكل بقا اصلى جعانه اوى

داليا :جعانه من الصبح كده
نور :لا مهو انا صحيه من الساعه تلاته
داليا (باستغراب) :انتى مش نمتى الساعه12

نور (وهى تشد امها إلى المطبخ) :خلاص بقا انتى هتعمليلى تحقيق يلا بقا

داليا (بعد أن رائت ان الاكل قد تم تجهيزه) :وكمان عملتى الاكل

نور :من النهارده انا الى هطبخ

وهم ياكلون شعرت داليا بنزول دموعها لان ابنتها أصبحت سعيده واخيرا

نور(بخوف وبدأت تبكى هى أيضا) :بتعيطى ليه يا ماما فى حاجه بتوجعك...... متعيطيش ونبى

داليا :متعيطيش يا نور انا فرحانه بس...... ان الحمدلله بقا لينا بيت ومعتش فيه مشاكل.... بس انا خايف ان احمد يلقينا

نور:متخافيش يا ماما ربنا معانا...... (وتحاول ان تتغير الموضوع) تعرفى يا ماما لما ادخل الكليه واخلصها هشتغل وهيبقا معايه فلوس كتير وهنسافر انا وانتى وبس وهجيب بيت كبير اكبر من بتاع صالح الدمنهورى

داليا (بضحك) :خلاص ماشى بس لازم تبقى شاطرة فى الكليه الأول....... بس متنسيش هتبقى تجبيلى هدوم كتير وهنخرج انا وانتى كتير

نور :خلاص ماشى يا احلا دالى فى الدنيا

*****
استيقظ أدهم فى الصباح الباكر كعادته لكى يقوم بالجرى وبعد هذا يتجهز لكى يذهب الى عمله ولكن اليوم مختلف عن بقيت الايام

بعد أن ارتدي أدهم ملابسه تفقد درج المنضده الذى بجانب السرير

أدهم (باستغراب) :هى فين....... الصوره فين