"Oh, Doyoung hyung, Taeil hyung" ujar Yangyang sebaik dia masuk ke dalam rumah milik Taeyong. Matanya mengerling Taeyong di sebelah.
"Weee besar kau eh Yangyang?" Sapa Taeil ramah. Dia memandang Yangyang atas bawah.
"Besar pebendenya hyung oii. Tinggi sama, berat pun sama. Ape yang besarnya" balas Yangyang. Dia mengambil tempat duduk di sofa sebentar.
"Ha kau. Sehat gak? Haritu time hyung datang, kau tak sihat. Tak jadi nak datang jumpa. Okay tak?" Tanya Doyoung pulak.
"Lah aku okay je. Kalau tak okay aku takdenya kat sini." Reply Yangyang. Tetiba telefon Yangyang berbunyi.
Taeyong menatap tajam Yangyang. Tetapi Yangyang tak peduli. Dia meminta diri untuk ke biliknya.
"Ada masalah ka?" Tanya Doyoung.
"Gak ada papa"
"Lama siak mama ngan papa ni nak balik. Nak berjanggut aku tunggu" bebel Jihan sengsorng kat dapur. Dia menghayunkan kakinya berulang kali.
"Nak tunggu ke tak? Tunggu ke tak?" Soal Jihan kepada dirinya sendiri.
Setelah sesi soal menyoal kepada diri dia sendiri, dia amik keputusan untuk masuk tido. Tak kuasa dia nak tunggu dah lama cenggini. Dasar anak durhaka.
YOU ARE READING
The Truth [YangYang]✓✓
Fanfictie"Darkness and Happiness" Satu perbezaan ketara antara YangYang dan Jihan. Disebalik kegelapan ada kisah silam. Juga dengan sang kegembiraan. Masa silam yang sangat sakit. Dua personaliti, Baik dan buruk. "Even I love you, I still can't have you to...