Kapılar Ardında ( tamamlandı)

1🗝

                               (SEVDA)

Ayna önünde durmuş saçlarımı toplarken bu sabah kafam dağınıktı , yorgundum dünün yorgunluğu hala üzerimdeydi Ablamın odasını temizleyip eniştemin kıyafetlerini ütülemiş ardından da işe gitmiştim 8 saat boyunca ayakta durup gülümseyerek insanların siparişini almıştım
" Sevda geç kalacaksın " diye bağırdı annem diğer oda'dan " Geliyorum " diyip telefonu çantama koyup odamdan çıktım abim dışarda durmuş beni bekliyordu bu sabah koyu gri takım elbise giymişti
Aynı restoranda çalışıyorduk Benim üniversitem yüzünden ben gece vardiyesinde çalışırken o Sabah vardiyesinde çalışıyordu " hadi kızım geç kalacağız " diye azarladı " tamam geliyorum " diyip annemin elime tutuşturduğu tost'an bir ısırık alıp ayakabımı giyip abimle dışarı çıktım , Sanki çocukmuşum gibi hala beni o üniversiteye götürüyordu yada Başıma kötü bir şey geleceğinde. Korkuyordu

" Ablama yerleşiyor muşsun " dediğinde abim tost elimden düştü " Ne ! " içimdeki sıkıntı giderek büyümüştü abim tostu elimden alıp duvar kenarına koydu " Ne O ? Heycandan mı korkudan mı dilini yuttun ? " diye güldü
" Kim söyledi Bunu "
" Annem , sana söylemedi mi ? "
" Yoo , nerden çıktı ki şimdi " yutkundum
" Niye bu kadar tedirgin oldun ki ? " diye ciddi ciddi sordu abim
" Hiçbir yer ev gibi olmaz ki " diye aklıma ilk geleni söylemiştim " Eniştem den mi çekiniyorsun? " diye sorduğunda " Yok " dedim " Seni çalıştırmasından korkuyorsun anlaşıldı " dedi " seni tembel teneke" diye dalga geçti sessizce tebessüm ettim ve otobüs durağına kadar sessizce yürüdük ardından beraber otobüse bindik.

🗝🗝🗝

Kafeterya'da boş boş otururken Dilek yanıma gelip oturdu " hayırdır niye bu kadar düşüncelisin" diye sordu Dilek benim en yakınım ona herşeyimi anlatırım " Annem beni ablamlara yolamak istiyor bir süreliğine " dedim iç çekerek " Ve sen istemiyorsun " dedi , ona herşeyim anlatırım desem de en çok özel şeyleri söylemem ne olur ne olmaz gün gelir bir şey olur diye " İşim yetmezmiş gibi birde ablamın işleri başıma kalaldı napıcam ya"

Dilek çayını yudumlarken beynim yanmıştı yine
Herşeyi düşünmekten bu hayattan kurtulmanın yoları nelerdir diye Kesin zengin bir koca bulup ancak öyle kurtulabilirdim bu hayatta en nefret ettiğim şeyi çalışmak ama çalışmak zorundayım aile gelirimiz kötü babamın taksi'den kazandığı para anca faturalara yetiyor ben ve abim'e düşüyor geri kalanı.

Eve varınca nefes almadan annem yanıma geldi mutfakta durmuş bir bardak su içiyordum
" Kızım hadi geç olmadan eşyalarını topla " dedi
" Anne nerden çıktı bu ? "
" Ablan zor durumda kızım Aa sende bir garipsin hem o az mı sana yardım etti " diye yüzüme vurdu iyiliklerini
" ne yani bu işler karşılıklı mı ? "
" Hadi hadi işe geç kalacaksın sonra enişten yoldadır onu bekletme ayıp olur " dediğinde yüzüne oflayıp odama gittim , kendime küçük bir valiz hazırladım gerekli eşyaları koyup beklemeye başladım bir süre sonra zilin sesini duyunca iyice gerildim, ardından annem seslenince valizimi alıp odadan çıktım
Eniştem işten geliyor olmalıydı bankada çalışıyordu
Kravatını gevşetmişti elimdeki valizi görünce hemen atlayıp elimden aldı " Efem nasıl " diye sordu annem enişteme " çok iyi " diye yanıtladı
" bende gelirim ara sıra ziyarete " dedi annem
" bekleriz " diye gülümseyip bana döndü " tamamsan gidelim " dedi başımla onayladım " hoşçakal " dedim sesim boğuk çıkmıştı sanki beni sürgüne yoluyorlardı belki biraz fazla abartıyordum ama napıyım ablamın hizmetçisi olmak istemiyordum
Annem bana sarılıp sonra ön koltuğa oturdum.

Ablamın evine giriş yaptığımızda eniştem valizimi eline alıp " misafir odasına götürüyorum " dedi
Bende oturma odasına girip ablamla karşılaştım efe'yi besliyordu " hoşgeldin canım " dedi gülümseyerek " hoşbuldum abla " diyip yanağını öptüm " seni de yoracağız bir kaç hafta " dedi endişeyle " Lafı olmaz " dedim istemeyerek
Ardından eniştem geldi ceketini soyup kravatını çıkardı ardından gömleğinin üst iki düğmesini açtı
" nasılmış oğlum bakalım " diye efe'yı kucağına aldı
Ve onunla oynamaya başladı
" Ben bir duş alayım " dedi ablam , 40 gün olmuştu doğum yapalı hala fazla kilolarından kurtulmamıştı
" sen işe gidecek misin " diye sordu
" Tabii "
" kaçta gideceksin ? "
" 1 saat sonra " dedim
" Tamamdır " diyip oğluyla oyuna devam ederken bende misafir odasına gittim eşyalarımı yerleştirdim