°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Yıllar Önce
"Hadi görüşürüz prenses, derse geç kalma.""Geliyorummm."
"Neredesin şu an?"
"Evden 10 dakika uzaklıktaki marketin oradayım."
"Tamamdır, hızlı ol."
"Olacağım."
Tzuyu yolda yürürken gülümsemeden edemedi. Farklı bir ülkeden olmasına rağmen burada kendisini seven insanların olduğunu bilmek iyi hissettiriyordu. Aniden önüne atlayan 2 adam ile korkup geriye doğru 1-2 adım attı.
"Oooo güzel hanım, bu saatte nereye? Saatte oldukça geç olmuş hani, bize uğramaz mısın?"
Tzuyu hissettiği mide bulanması ile yüzünü buruşturup başını iki yana salladı.
"Hayır, eve gideceğim ve misafirlikten nefret ederim."
"Hadi ama, zorla mı götürelim istiyorsun?"
Tzuyu mide bulantısının arttığını hissetti. Bu ülkede daha bir yılı bile dolmamıştı ve korkuyordu. Dakikalar sonra çalan korna sesi ile arkasına döndü ve Momo'nun motorunu görünce hızla oraya koştu.
"Siz ikiniz kızı rahat bırakıyor musunuz yoksa size hayatı dar edeyim mi?"
Civarda yayılmış olan ününden dolayı korkan adamlar hızlıca özür dileyip kaçınca Tzuyu Momo'ya dönüp sordu.
"Nereden bildin?"
Momo dudağını büzüp omzunu silkti.
"Bilmem içime doğdu. Korkmana gerek yok prenses, ben güçlü bir kadının. Hadi eve gidip derse başlayalım."
°°°°°
GünümüzTzuyu korumak için 6 kız Tzuyu'nin etrafına oturmuş, olabildiğince gizlemeye çalışmışlardı. Yemek için bile sadece bir kişi kalkıyor, geri kalanlar Tzuyu'nin başından ayrılmıyordu. Tzuyu ise tepkisiz kalmıştı, ne etrafındaki konuşmaları duyuyordu ne de iletişim kuruyordu. Farkındaydı, ölüm yaklaştıkça daha da farkediyordu. Çabaları beyhude bir çabaydı, hiçbiri buradan sağlam çıkamayacaktı. Sonunda Nayeon'un ölümünden saatler sonra masaya mektup indi ama hiç biri kalkmadı. Kimse Tzuyu'nin kimi sevdiğini merak etmiyordu, hepsinin tek amacı kız kardeşini korumaktı. Tzuyu'nin sonunda söylediği cümle tek kelimeydi.
"Tuvalete gitmeliyim."
Kızlar birbirine bakıp ayağa kalktı, tuvaletin kapısına kadar Tzuyu ile gittiler. Jeongyeon söze girdi.
"Bir şey olduğu an seslen, kapıyı kilitleme ki gerektiğinde kırabilelim."
Tzuyu başıyla onaylayıp içeri girdi. Katilin bu fırsatı değerlendireceğini biliyordu. Hızlıca bir mektup yazdı ve yanına aldığı masaya inen mektuba kendi ismini yazıp kenara koydu. Gözyaşları yavaşça akarken fısıldadı.
"Öldür beni, vicdan azabıyla yaşayamıyorum."
Katilin de beklediği buydu. Sessizce Tzuyu'nin bulunduğu tuvaletin sıcaklığını sıfır altına düşürmüş, Tzuyu'nin vücudunun donmasını beklemişti. Tzuyu oyunda yeni elenen kişi olunca katil kapıyı gürültüyle kırıp kızların dikkatini çekmişti. Tabi kendisi yine kaçmıştı. Tzuyu'nin yazdığı mektubu bulan Dahyun yüksek sesle okudu.
" kurtulma şansınız yok, ölüme yaklaşınca anlıyorsunuz. Berbat korkuları bir kenara bırakın ve son vaktinizi iyi geçirmeye çalışın.
Tzuyu"Herkes bunun farkındaydı, ve bu saniyeden itibaren Tzuyu'nin dediğini yapacaklardı. Momo dikkatini çeken bir diğer kağıdı eline aldı. Okuduğu zaman, yaşamın kendisi için bittiğini anlamıştı.
Kurban=Momo
Fedakar=?Tzuyu°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doughnut{Twice} ✔️
Fanfic(Tamamlandı) Bir aşk döngüsü, donuta benzer mi? Benzer. Peki bir donut öldürücü olabilir mi? Eğer donutun arkasına saklanan bir psikopat ise, tüm aşıkları öldürür. O kadar ki donuttan korkarsınız. #2-twice(09/02/2022) #1-Mina (08/02/2022) #1-Jihyo...