Chapter 15

17 0 0
                                    

ATUTHORS NOTE:

Ipa- fast forward ko napo ang story para tuloy-tuloy na ang kwento at di na kayo mainip pa.. :)

_________________________

Matapos ang limang araw ay tuluyan ng inilibing si papa. sa huling pagkakataon, nasilayan ko ang muka ni papa bago tuluyang ibaon sa lupa ang kabaong.

Sobrang sakit sa pakiramdam.

"Papa, pangako ko sayo, hinding hindi ko pababayaan si mama. Itutuloy namin lahat ng mga naiwan mo. Prati kang mananatili sa puso namin. I LOVE YOU SO MUCH PA."

nsambit ko sa puntod ni papa. Pipilitin ko magpatuloy sa buhay..

__----

matapos ilibing si papa ay tumungo na kami ni mama sa simbahan. maraming tao ang nakiramay saamin dahil sa kilala ang pamilya namin. maraming nagbigay ng mga bulaklak.

ng nasa simbahan na kami ni mama ay napansin ko si Dylan sa gilid ng Simbahan.

lumapit ako sakanya.

"Dylan pasensya na sa mga inasal ko dati sayo. Masama lang talaga ang loob ko sa mga panahon na yun." -ako

" I understand" -Dylan

Nag uumpisa nanaman si Dylan sa pagiging masungit.

"Alam mo bipolar ka..alam mo yun??" -ako

"..........." -Dylan

"Tapos bigla ka nalang tatahimik!" -ako

".........." -Dylan

"Ayan hindi mo na ako pinapansin!. Hindi mo ba tinatanggap sorry ko?!" -ako

Bigla nalang umalis si Dylan. Bipolar talaga.

Pero out of nowhere eh biglang merong humawak sa balikat ko na talaga namanng ikinagulat ko!

"Hi miss" 

"Sino ka naman??" -ako

"Sino ako??" 

"ay hindi hindi.. yung nasa likod mo!.malamang ikaw ang kausap ko diba??" -ako

"haha ako pala si Paulo Setias, kaibigan ni Dyalan. Nakikiramay ako sa pagkawala ng papa mo. Actually lahat kaming grupo nag attend sa burol kanina. lagot kami kay dylan pag hindi kami sumama eh." -Paulo

"salamat. Masaya narin ako ngayon at magaan na pakiramdam ko" -ako

"Buti Naman" -Paulo

"So kaibigan mo pala si Dylan?" -ako

Habang nagsasalita si Paulo ay hindi ko na naiintindihan sinasabi ni Paulo kasi naman ang gwapo niya.

"Uy nakikinig kaba??" -Paulo

"ha?! ah..oo naman!!" -ako

muntik na ako mabuko duon ah!

"Bakit pala si Dylan bigla ako inalisan kanina??" -ako

"Hindi kasi sanay si Dylan na merong naga sorry sa kanya. At mailap yun sa babae eh." -Paulo

"mailap??. eh pinuntahan nga ako sa bahay eh.." -ako

"haha hindi mo lang alam ang ginawa ni mama mo ke Dylan kaya pumayag yun bantayan ka.." -paulo

"ha?! anu ginawa ni mama??" -ako

"relax lang!. iniyakan lang naman ni mama mo si Dylan. Eh si Dylan alam mo naman kahit ganun yun, me puso parin yun. laki din ng natulong ni Dylan sa libing ni papa mo"  - Paulo

Ayan na nakukunsenya na talaga ako!!

"yung grupo niyong Dark Knights??Gang ba yun??" ako

"haha.. oo gang kami. Pero wag ka matakot, mababait kami. " -paulo

"Hmmmmmm..." -ako

"pag may time ka ipakikilala ko sayo ang ibang myembro. Eto number ko oh.." -Paulo

kinuha ko narin ang number ni Paulo. Muka naman silang harmless eh at baka magkaroon pa ako ng bagong mga kaibigan.

matapos ng saglit na paguusap namin ni Paulo ay binalikan ko na si mama dahil maga simula na ang

__________________

ATHUORS NOTE:

puputulin ko muna story..ang sakit na ng likod ko pipol.. ahaiy..

VOTE

COMMENT

BE A FAN]

_bamaLditah

Bakit Di ko Pa Nasabi(BDPN) <3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon