Eski okul günlerimi hatırlamıyorum da
Ne çok tartışırdık seninle sebepsiz yere. Ama ben o tartışmaları da severdim, Çünkü içinde sen vardın;
gözlerin, kaşların o "O güzel gülümsemen"Bir gün öğreniceksin sana olan hislerimi ama ben olmayacağım.
Belki senin yüzüne hislerimi söylememem iyi birşey belki de kötü ama ben de o cesaret yok.Artık günden güne tüketiyor bu hastalık beni demiştim ya ölüyorum o sözde değil di.
"Ben gerçekten ölüyorum sevgilim"Sevgilim ne de güzel bir söz sana böyle hitap etmeyi çok isterdim ama olmuyor.
Belki hasta olmasaydım bir şansım olabilir di sende belki beni severdin ama söyleyemiyorum sana çünkü üzülürsün belki de ağlarsın
Ama ben kıyamam ki senin gözünden düşen her bir yaşa istemem ki arkamdan üzülüp yas tutmana dayanamam...
Ama ben öldükten sonra sana hislerimi yazdığım bu günlüğü bırakacağım sadece bil diye sadece okuduktan sonra üzülürsün sonra beni unutup hayatına kaldığın yerden devam edersen"Bil ki ben seni hep seveceğim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~SONSUZLUK~
Short Story~Tamamlandı~ İki aşık genç asla birbirlerine kavuşamamıştı. Ölüm onları ne kadar ayırsada , ama aşkları sonsuz olmuştu.