နေ့လည်မုန့်စားချိန်ကျောင်းဆင်းတော့
" ထယ်ယောင်းကန်တင်းသွားကြမယ်လေ "
" အင်း "
ထိုချိန်ကန်တင်းကိုရောက်တော့စားပွဲတစ်ခုမာထိုင်နေတဲ့Jungkook
" ထယ်ယောင်း မင်းဘာစားမာလဲ "
ထယ်ယောင်းသည်ဂျောင်ကုရှိရာစားပွဲသို့မျက်လုံးလေးကရောက်နေလေသည်
" ထယ့် မင်းအရမ်းငေးတာပဲ ဘာစားမာလဲမေးနေတာဖြေအုံး "
" ရတယ်အဆင်ပြေတာတစ်ခုခုပေါ့ကွာ အော်ဒါမဲ့ စတော်ဘယ်ရီ မစ့်စ်ကတော့မပါမဖစ်ပေါ့ကွာ "
" အင်း ခနစောင့် "
ထယ်ယောင်းဂျီမင်းမုန့်သွားမာနေတုန်း သူတို့ထိုင်စားဖို့စားပွဲကိုရှာလေသည် ကျောင်းသား/သူတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့စားပွဲဝိုင်းတွေကြောင့် ထယ်ယောင်းနှုတ်ခမ်းဆူထွက်လာသည်
" ထယ်ထယ် မင်းကဘာဖစ်ပြန်တာလဲ နှုတ်ခမ်းကြီးကထော်လို့ "
မျက်နှာမဲ့ကာမေးလိုက်တဲ့ဂျီမင်းကြောင့်ထယ်ယောင်းမေးလေးငေါ့ကာ
"စားပွဲတွေအကုန်ပြည့်နေပီငါတို့ဘယ်မာထိုင်ကြမာလဲဂျီမင်း "
ထိုအခါဂျီမင်းသည်ပတ်ပတ်လည်ရှိစားပွဲလိုက်ကြည့်သောအခါစားပွဲဝိုင်းအကုန်လုံးနီးပါးကျောင်းသားတွေပြည့်နေလေသည်
" ဟာ ! ထယ်ယောင်းဟိုမာတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတဲ့ဝိုင်းမာသွားထိုင်ကြမယ် "
" အက်တာဟို အချေကောင် အယ်မှားလို့ ငါတို့အခန်းကမက်လား "
" အေးဟုတယ် ... ထယ်ယောင်း ခနလေးငါ toilet
ခနသွားလိုက်အုံးမယ်မင်းရောလိုက်မလား"
" မလိုက်တော့ဘူး မင်းဘာသာပဲသွားလိုက်တော့ "
"အက်တာဆို ငါစားမဲ့ပကန်လေးယူသွားပေးနော် နော် နော် 🥺 "
" အေးကွာ !! "
ထိုအခါထယ်ယောင်းသည်ဂျောင်ကုထိုင်နေသောစားပွဲဝိုင်းသို့လျောက်လာခဲ့သည်
Jk pov- ဟာ ဟိုတစ်ယောက်ကငါဆီကိုလာနေတာလားဟိုနေ့ကားဂိတ်မာတွေ့တည်းကလူကနှလုံးရောဂါရချင်သလိုလိုဖစ်နေရာ နှလုံးရောဂါဆိုတာဟိုလိုရောဂါကြီးမဟုတ်ဘူး သူ့ကိုမြင်တိုင်းဖစ်လာတဲ့ရင်ခုန်သံ သူကသာကျနော်ရဲ့ရင်ခုန်သံ သူကိုတွေ့ရင်ကျနော်မာဘယ်လိုဖစ်လို့ဖစ်မှန်းကိုမသိဘူးရင်ဘတ်ထဲကအကောင်ခုန်တာမရပ်တော့ဘူးဗျာ
