Yine her zamanki gibi bir sabaha uyandım. Bu gün büyük bir gündü,bu gün sokak nöbetçilerine katılıcağam gündü onu tekrar görüceğim gündü en yakın dostum , küçüklük anılarımı ve hiç unutmıycağim desteklerini. Güneş yüzüme vururken gözlerimi kırpıştırdım. Koşar adımlarla banyoya girip düş aldım, günlük rutinimi yapıp üstüme siyah bol bir sweat giyip siyah bol paça bir pantolon giydim. Kapıyı kilitleyip siyah bmw' ye binip aceleyle edebiyat fakültesine sürdüm. Afedersiniz kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Helin aktan kozanın takımının bir üyesiyim görevim sokak nöbetçilerine katılıp kozayı bulmak. Koza kim derseniz. O benim patronum aynı zamanda beni hep koruyan bir arkadaş da diyebiliriz.Ben bunları derken çoktan fakülteye varmış arabayı park etmiştim.Şimdi yapmam gereken sokak nöbetçilerini izlemekti tüm üyeleri hakkında bilgim vardı.Tam derken onu gördüm en yakın dostumu o kadar çok deyişmişti ki şaşırmıştım. Onu en son o sokak lambasının altında görmüştüm.
16 YIL ÖNCE
Koşuyordum bir yere saklanmam gerekti onlara yakalamamalıydım beni bulurlarsa kırmızı ışıklarla dolu odaya kapatıçarklardı. Yine canım acımasını istemiyordum,yine bana dokunmalarını istemiyordum. Tam o sırada bir ağlama sesi duydum ...
Merhaba ben melisa nur umarım hikayemi begenirsiniz bu bölüm biras kısa olmasının nedeni sadece yazmama değecek okuyucularım olduğunu anlamak sizi seviyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOKAK LAMBASI (SOKAK NÖBETÇILERİNDEN UYARLANMIŞTIR)
Teen FictionHayat beni onlarla tanıştırdı ama gerçek benle olmadığını sanardım sornadan anladım gerçek ben onlardan bir parçaydı. Ama çok erkendi berki de hiç anlamamam gerekirdi...
