Κεφάλαιο 26

53 6 0
                                    

Louis' POV

Αφού τελείωσα όλες αυτές τις βαρετές να το πω, εξετάσεις επιτέλους ήρθε η ώρα να γίνει η εγχείρηση.

Καθώς με έχουν σε ένα αναπηρικό καροτσάκι ,για κάποιο παράξενο λόγο, βλέπω την Lottieκαι την Emilyπολύ αγχωμένες να με ενθαρρύνουν ότι όλα θα πάνε καλα. Βεβαια δεν με καθησυχάζουν αλλά δεν πειράζει.
Ενημέρωσα του θετούς μου γονείς οτι πρόκειται να κάνω μια εγχείρηση,αλλά δεν ήθελα να τους πω την αλήθεια με σκοπό να ανησυχήσουν για μένα.
Έτσι τους είπα ότι είχα σπάσει το χέρι μου στην προπόνηση ποδοσφαίρου και χρειαζόμουν εγχείρηση.

Αφού μπαίνω μέσα σε αυτήν την τεράστια αίθουσα γεμάτη μηχανήματα ,μια νοσοκόμα με ξαπλώνει σε ένα κρεβάτι που υπάρχει στην μέση της αίθουσας.

Μετά από λίγη ώρα ,ο γιατρός μπαίνει μέσα φορώντας μια άσπρη ρόμπα και μια μάσκα.

Με κοιτάξει, μα δε λέει κάτι...Αρχίζω και φοβάμαι γιατί δε μου μιλεί καθόλου..

«Ελατέ να του κάνουμε την νάρκωση»λέει εντελώς ψυχρά.

Μα τι συμβαινει; Θα έπρεπε να μου μιλεί διαφορετικα. Ολόκληρη μεταμόσχευση θα κάνει και θα έπρεπε να έχω μεγάλη υποστήριξη από αυτόν στο καλό;;

Alex'sPOV

Μετά από καμία ώρα έχουμε τελειώσει το πακετάρισμα και πλέον το σπίτι είναι άδειο και υπάρχουν μονό τα έπιπλα που είχε ήδη αυτό το σπίτι.

Εγώ και ο Zaynφεύγουμε και αφού ξενοίκιασα το σπίτι αποχωρούμε από αυτό τον χώρο για πάντα...

Αφού μου έδωσε ο Λουι τα κλειδιά του δικού του σπιτιού, μπήκαμε μέσα αφήσαμε τα πράγματα στην αποθήκη και μετά φύγαμε γρήγορα για το νοσοκομείο.

Πρέπει να έχω περισσότερο άγχος από τον Λούι. Κάτι δεν πάει καλά εδώ περά. Από την αρχή δεν πήγαινε.

Louis' POV

Βλέπω τον γιατρό, ψυχρότατο να με πλησιάζει με μια ένεση, προφανώς για να με ναρκώσουν όπως είπε.

Αφού νιώθω την ένεση να μπαίνει μέσα στο δέρμα μου τότε αρχίζω να μην νιώθω το στήθος μου και να μην μπορώ να κουνήσω τα χεριά και το πρόσωπο μου. Τά μάτια μου, πλέον δεν έχουν την δύναμη να μείνουν ανοιχτό.

Όλα σκοτεινιάζουν, το μονό που μπορώ να κάνω είναι να σκάφτομαι.

«Λούι..»ακούω μια γνωστή φωνή να με φωνάζει.

«Σαντρα;;»λέω

«Ναι Λούι εγώ είμαι, να προσέχεις..» αφήνει υπονοούμενα που δεν μπορώ να καταλάβω»

«Τι να προσέχω;»

«Πρόσεξες ότι ο γιατρός είναι πολύ ψυχρός μαζί σου;;» που το ξέρει αυτό;

«Ναι , Ναι το πρόσεξα.»

«Αυτό να προσέξεις Λούη . Η Άλεξ, η Άλεξ είναι η μονή που μπορεί να σε σώσει..»

«Μα πως μπορεί να με σώσει; Και από τι να με σώσει;;»

Τι είναι αυτά που λέει;;;

«Ο γιατρός πάει να σου κάνει κακό, Η Αλεξ είναι πολύ καλή γυναίκα , αν και κρύβει πολλά μυστικά από εσένα , μα σε αγαπήσει γιατί σε ξέρει πολλά χρόνια.»

«Τι στο καλό συμβαίνει; Γιατί πρέπει να έρχεσαι έτσι κάθε φορά; Πως έρχεσαι έτσι και μου μιλάς; Μήπως έχω παραισθήσεις από την νάρκωση;;»

«Όχι, όχι δεν έχεις παραισθήσεις , όντως η Άλε θα σε σώσει!»

«Γίνεται μια φορά να απαντήσεις σε όλες μου τις ερωτήσεις;; Η Άλεξ δεν θα έρθει είναι με τον Zayn.»

«Όχι Λούι δεν γίνετε να το μάθεις τώρα, θα το μάθεις σε λίγα δευτερόλεπτα.»

«Μα τι συμβαίνει έχω μπερδευτεί!!!»

Σκοτάδι με κυριεύει ξανά.

«Σαντρα! Μην φεύγεις» φωνάζω μέσα στις σκέψεις μου.

Alex'sPOV

Αφού φτάσαμε έξω από το νοσοκομείο, ο Zayn, πηγαίνει προς το κυλικείο μα εγώ θέλω να δω τι γίνετε με τον Λούη κάτι μέσα μου λέει να παω. Ότι πρέπει να πάω!

Χαιρετώ τον Zayn, του λέω που πηγαίνω καθως αυτος συνεχίζει στο δρόμο του για το κυλικείο.

Παίρνω τον δρόμο προς το γραφείο του γιατρού, ήταν νωρίς μπορεί να μην είχαν αρχίσει ακόμη.

Ο δρόμος μέχρι εκεί φάνηκε για δευτερόλεπτα, με τόσο άγχος που είχα.

Χτυπώ την πόρτα , μα κάνεις δεν απατάει δεν θέλω να γίνω αγενής μα ανοίγω την πόρτα χωρίς να το θέλω, ήταν λες και κάποιος άλλος με καθοδηγούσε να τα κάνω όλα αυτά.

Μπαίνω μέσα, μα δεν είναι κάνεις, απορώ γιατί δεν κλείδωσαν.

Παρακολουθώ λίγο το δωμάτιο, και βλέπω έναν ανοιχτό φάκελο που έλεγε με μεγάλα γράμματα «ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΛΟΥΙ ΤΟΜΛΙΝΣΟΝ»

Η περιέργεια μου με κάνει να το πάρω και να το διαβάσω.

«Θεέ μου ο Λούι!!»φωνάζω καθώς τα δάκρυα μου αποκαλύπτονται.

Dare If You Love MeWhere stories live. Discover now