Dare If You Love Me

Κεφάλαιο 29

Είμαι στον δρόμο,οδηγώ.
Δεν έχω τίποτα άλλο στο μυαλό μου εκτός από τον Λουι. Μακάρι να ήξερε τι σημαίνει για μένα αυτός ο άνθρωπος.
Πλέον έχω χάσει όλες μου τις ελπίδες για εκείνον.
Αλλά αυτός μου έμαθε να μην τα παρατήσω ποτέ,αν θέλω κάτι.
Αλλά τι να κάνω τώρα;Την στιγμή που αυτός βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση και μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει;
Πρέπει να υπάρχει ελπίδα κάπου βαθιά μέσα μου.
Αν δεν τα καταφέρει,πραγματικά δεν ξέρω τι θα γίνει.
Ο Λουι είναι η δύναμη μου,ο μόνος άνθρωπος που με έκανε να σταθώ στα πόδια μου μετά τον βιασμό. Δεν είναι σαν τον πατέρα του,και ούτε θα γίνει.
Δεν ξέρω τι μου γίνετε,έχω χάσει τα πάντα.
Απορώ ακόμα πως τα βγάζω πέρα χωρίς αυτόν.
Θεέ μου βοηθά με,δώσε μου την δύναμη που σου ζητάω.Ο Λουι δεν αξίζει να τα περνάει όλα αυτά τώρα.
Τελειώνω τις σκέψεις μου παρκαροντας το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι και κατευθύνομαι προς την πόρτα.
Βγάζω τα κλειδιά μου,ξεκλειδώνω και μπαίνω μέσα.
Η Andrea ήταν μαζί με τον μικρό στο σαλόνι και έπαιζαν με κάτι αυτοκινητακια που του είχε πάρει ο Zayn.
Θυμάμαι εκείνη την μέρα είχανε έρθει σπίτι ο Harry και ο Zayn. Και πιάσαμε πολύ ωραία.Ο μικρός τους συμπάθησε.Έπαιζαν όλοι μαζί σαν χαζουλικα.
Το λέω καθώς ρίχνω ένα ψυχρό χαμόγελο και μπαίνω μέσα στο σπίτι.
Όλα είναι ψυχρά για μένα πλέον,δεν είμαι ποτέ χαρούμενη.
Δείχνω χαρούμενη αλλά το κάνω για τους άλλους.
"Γειά"μου λέει η Andrea με ένα ζεστό φιλικό χαμόγελο.
Τις ανταποκρινομαι.
"Πως ήταν;"μου λέει.
"Πως να ήταν,το ίδιο με κάθε μέρα,ο ίδιος ανέκφραστος και αμιλητος Λουι."
"Μόνο που η νοσοκόμα μου είπε ότι είχε μια βελτίωση διότι χθες βράδυ φώναζε το όνομα μου,λες να σημαίνει κάτι αυτό;Αχ δεν ξέρω έχω χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου,χωρίς να έχω αυτόν."προσθέτω.
"Λυπάμαι πολύ,ξέρω ότι ο ο Λουι σημαίνει πάρα πολλά για σένα ακόμα και αν δεν τον έχω γνωρίσει αλλά πιστεύω σε εσένα.Μην χάνεις την ελπίδα σου,πότε δεν είναι αργά.Θα γυρίσει,δεν θα σε αφήσει.Το υπόσχομαι,όσο τρελό και αν σου ακούγεται."μου λέει κοιτώντας με στα μάτια.
Τα βουρκωμενα πλέον ματιά μου.
"Δεν μπορώ άλλο πόνο,τόσο καιρό περιπλανιομουν στους δρόμους ψάχνοντας δουλεια η έστω κάποια υποτροφία να κερδίσω για να σπούδασε,μόλις με πήραν σε εκείνο το Πανεπιστήμιο και τον γνώρισα,όλα άλλαξαν..."
Λέω καθώς η φωνή μου τράβλιζε.

Οι λυγμοι και ο πόνος βγαίνει από μέσα μου με τα ασταμάτητα δάκρυα που βγαίνουν.
Η Andrea (Ann) προσπαθεί να με καθησυχάσει λέγοντας μου ότι είμαι αρκετά δυνατή και ότι θα μπορέσω να τα καταφέρω.Αυτός θα θέλει να με βλέπει χαρούμενη έτσι δεν είναι;
Αφού έχει κάνει τόσα για μένα,και εγώ αλλά τόσα για εκείνον.

Σήμερα Παραμονή Χριστουγέννων ζητώ ένα θαύμα,αύριο που είναι Χριστούγεννα και είναι όλες οι οικογένειες μαζί ευτυχισμένες και χαρούμενες.Ναι,Αύριο που θα κυριαρχεί παντού χαρά.Εκτός από εμένα.

Αύριο θα έρθει στο σπίτι μου η Ann,Zayn,Harry.Να γιορτάσουμε όλοι μαζί.Είναι σαν οικογένεια για μένα αυτά τα παιδιά.Οι μόνοι που μου έχουν απομείνει.

Αφού έφυγε η Ανν,πλησίασα τον μικρό μου, του έφτιαξα φαγητό και είμαι έτοιμη να τον ταΐσω.
Ενώ του έδινα να φάει κοιτούσα το πρόσωπο του,είναι ίδιος ο Λουι. Πιθανόν επειδή ο πατέρας του είναι ίδιος με εκείνον.Αλλά δεν με ενδιαφέρει για εκείνον τον αισχρό αηδιαστικό πορνόγερο. Τον μισώ περισσότερο από οτιδήποτε.

Θέλω να πεθάνω,η ζωή μου έχει τελειώσει χωρίς εκείνον.
Έχω περάσει τόσα πολλά στην ζωή μου,που μόνο εκείνος ξέρει.

Από ότι καταλαβαίνω θα μεινω με την απορία,από που μπορεί να ξέρω τον Λουι.
Δεν μπορώ να θυμηθώ,ίσως επειδή όταν ήμουν μικρή είχα ένα ατύχημα στο κεφάλι και είχα χάσει την μνήμη μου,και μάλλον δεν το συγκρατησα.
Είναι πάρα πολλά πράγματα που έχω ξεχάσει από την παιδική μου ηλικία.
Δεν είχα και κάποια σπουδαία ζωή σε ορφανοτροφειο ήμουν.
Ναι,είχα και άλλο όνομα κανένας δεν μου είπε πως με έλεγαν.
Ποιος να με έλεγε;
Αφού την μισή μου ζωή ήμουν μόνη,γονείς δεν γνώρισα,και ούτε πρόκειται γιατί προφανώς δεν γνωρίζω τίποτα για εκείνους.