a sudden outbreak of a zombie disease astounded the people in tierra del sol. it was the last thing they expected. that's where atlas ( jjk ) and devion ( th ) met.
"and if we only live once..."
"... i wanna live with you."
I saw a people inside the abandoned building. May mga hawak din silang armas at nakatutok ang mga baril sa'min nang lumapit kami sa bakal na bakod nila.
"Chill, kakampi kami." I chukled.
The girl with fiesty look raised an eyebrow. "Sino kayo?".
I examined her look from head to toe. Damn hot. Exactly my type. Nginitian ko siya tsaka pinunasan ang pawis na tumulo sa noo ko.
"Civilians trying to survive." I answered.
Inisa- isa nila ng tingin ang mga kasamahan ko. Wala rin silang imik, paniguradong nagoobserba rin sa mga taong kaharap namin.
"Let them in," the guy holding a baseball bat said.
We're not here to start a fight. Pare-parehas lang kaming gustong mabuhay, at parehas lang din kami ng mga kalaban.
A guy with katana on his hands unlock the gate for us. Pinapasok nila kami sa loob itinabi ko ang mga blade na hawak ko tsaka ngumiti sa kanila.
"Lalisa Manoban," i offered them a handshake pero ni isa'y walang tumanggap kaya binana kona.
That's a good thing. Di talaga dapat sila basta- basta nagtitiwala sa panahon ngayon. But we're harmless. Hindi kami ang kalaban nila.
"May nakaGat ba sainyo?" The guy with glasses asked.
"Just some wounds from fight pero hindi infected" karina answered.
"Alright, pasok na tayo sa loob. Baka maabutan pa tayo rito."
Bumalik kami sa loob ng building para balikan sila haji.
But when we came back, wala na sila sa loob. Ang tanging naiwan lamang doon ay ang hairclip ni sandra na nababalot ng dugo.
Devion: haji?
Naya: gago, nasaan sila?!
Mabilis akong lumabas para hanapin sila sa iba pang silid.
Devion: haji? Sandra?
Monica: putangina.
Umakyat narin kami sa ibang floor pero wala talaga sila. Bumundol na ang kaba sa dib dib ko habang patuloy silang hinahanap.
"Haji! Sandra!"
Gusto konang mag mura ngayon. Sinilip ko ang bawat sulok ng abandonadong gusali hanggang sa mapadpad ako sa likod kung nasaan ko ang baril na hawak kanina ni haji.
Nababalot narin 'yon ng dugo. Nang makita ang iba ko pang kaibigan ang baril, narinig ko ang malulutong nilang mura.
Jace: puta.
Naya: o-oh my god!.....
Lisa: anong nangyayari?!
Nixon: may dalawang nawawala sa'min.
Sam: pumasok na tayo sa loob. Wala tayong magagawa—
Monica: PUTANGINA, KAIBIGAN NAMIN 'YON!
Jax: so what? Aalis kayo? Makikipag laban kayo sa zombies kahit hindi mayo sigurado baka kabilang na pala sila—
Monica: PUTANGINAMO MANAHIMIK KA!
Jace: monica please...
Napahilamos nalang ako sa mukha gamit ang mga palad ko. Tangina, nasan naba kasi kayo?
Atlas: let them. Aalis kayo? Go, good luck.
Lalakad na sana paalis si atlas nang tumakbo ako palapit sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya.
"Please...... Please help us"
"Ay shawty ako na lang! Ipaglalaban kita hanggang maubos ang aking hininga, istugu!" Singit ni atreus.
Umakbay siya sa'kin bago ngumiti.
"Ako na lang shawty, ipaglalaban kita! Fur, fur, nigol nigol."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
