silakbo

chapter (18)

nakarinig kami ng kaluskos sa hindi kalayuan dahilan para mapatigil kami sa pag lakad.

"g-guys wala bang may f-flashlight jan sa inyo?" bulong ni jace.

"shhhh". atreus whispered.

"pakiramdaman nyo ang paligid nyo," bulong ni monica.

nagpatuloy kami sa paglalakad. pati mga hakbang namin ay wala tunog.

bumundol ang kaba sa dibdib ko ng makarinig ako ng umiiyak.

mukhang narinig din ng iba kopang kasama dahil napatigil din sila.

"t-tulong...."

lumingon ako sa paligid.malayo pa sa amin ang poste na may ilaw.hindi ko alam kung saan galin ang boses na yon.

"t-tulongan n-nyo ako...."

"sino ka?" tanong ni atreus.

mabilis ko siyang kinurot sa tagiliran.

"aray ko! tanginang lamok!" daing niya.

"gago ka, paano kung zombie pala yon?" inis kong sabi.

"t-tulongan n-nyo ako p-parang awa nyo na..."

the woman cried.

"hello maam....nasaan po kayo?" tanong ni monica.

"n-nandito s-sa may p-poste...."

pero natigilan kami nang makitang hindi lang siya mag isa.

"takbo!" sani ni atreus.

mabikis na sumugod ang mga zombies sa direksyon namin.

agad ko ulit napansin ang isang lalaking puti ang mata at may lagat sa leeg. nakasabunot siya sa isang babaeng sugatan habang matalim ang tingin sa amin.

but i didn't run away.itinutok ko ang baril ko sa lahat ng nagtangkang lumapit sa akin.i did what atlas tola me erlier.

hold,aim and fire.

also jace. knowing him, parang walang matinong gagawin sa buhay, pero mahigpit ang hawak niya sa axe habang siya ay nakikipag laban.

everyone's fighting. kaya mas lalong lumakas ang loob ko.

makakalabas kami ng buhay dito.mahahanap namin si haji at si sandra.

we'll survive.

pagkatapos namin mapatay lahat ng nagtangkang sumugod, agad na kaming tumakbo sa lugar kung saan may ilaw. hindi kami pwedeng magtagal sa lugar ma madilim.

because i know sometimes...... darkness is an enemy.

agad akong nanlumo. pakiramdam ko'y parang bibigay ang mga tuhod ko nang marinig ang sigawan sa dilim kung saan kami galing.

"d-devi...." i felt monica's hand on my shoulder.

"si atreus..."

then i saw atreus walking towards our direction, fixing the bandage on his hands. kasabay non ay ang malakas na pagsabog sa likuran niya.

"ibabalik ko kayo sa headquarters ng ligtas,dev.trust me"

credits to the owner of this story miss @kvsbum on twitter, thankyou for making this wonderful story!!!

HAPPY READING!!