Saklanmis onu izlerken bir anda gozumun onunden yok oldu. Kahretsin! Nereye gitti acaba? Neyse kizim Zeynep pur dikkat izlemeye devam. Sag omzumun ustunde bir elin bana dokunmasiyla havaya sicrayip 'anne ' demem bir oldu. Arkami dondugumde ise... Allah belani vermesin Zeynep, yakalandin iste!
Alnima indirdim birtane. Hatta iki tane vurmam gerekirdi ama onu sonra yanlizken yapacagima soz vermistim kendime. Sasirmis bir halde bana bakiyordu. Icimden 'ne olur burda ne yaptigimi sorma' diye dua ederken o duymak istemedigim soruyu sordu. 'Zeyno ne yapiyorsun sen burda?' Aman Allahim, bu kadar onemsiz bir soruyu nasil oluyorda bu kadar guzel soruyor? Anlayamiyorum! O kadar cekici konusuyordu ki bir an kollarimi omzuna atip 'seni izliyorum bebegim' demek geldi icimden.
'Hiiiic, Ayse'yi bekliyorum. Birazdan ogretmenle gorusmemiz varda.' Ogretmenle gorusmemi?! Inanmiyorum, kendimi daha ne kadar yerin dibine sokabilirim acaba? Bana yaklasti ve gozlerimin icine iyice bakti. Sonra dudaginin bir kosesi yukariya kivrildi ve o ugruna olebilecegim gamzesi ortaya cikti. Cenemi tutup 'dolabin arkasinda saklanarakmi Ayse'yi bekliyorsun?' diye sordu.
Heyecandan kafami bir saga bir sola salladim. Burdan gitmeliydim, hemde hemen. Lanet olsun ki hic bir yere kimildayamiyorum. Ben kacmak icin etrafima bakinirken o ne yaptigimi merak edip bana bakiyordu. Birden Emrah'in sarkisi geldi aklima 'ah ne yapsam ne yapsam kurtula bilsem'. O bana baktikca dizlerimin bagi cozuluyor ellerim titriyordu. Eh yeter! Artik bu rezillige bir son vermeliydim. Sonunda dayanamayip ..........'Ya Allah' deyip........patlattim bir tokat.
.....Sanirim ben sevmeyi bilmiyorum!....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEYNEP
RomanceBen katilim oglum. Sevmeyi bilmeyecek kadar karanlik. Batakligim ben, cirpindikca dahada dibe batan. ~O bir katil. Sevmeyi hak etmeyen genc adam ~ ~O bir masum cicek. Herseye ragmen kalbi kocaman genc kiz~
