ZEYNEP

05. Son pismanlik

Ayse anlatiyor

Alican Zeynep’in sacini kestikten sonra ogretmen dahil tum sinif soka girmistik. Alican’in bu denli ileriye gidecegini asla dusunemezdim. Sirf Zeynep’i korkutmak istedigini zannedip olaya karismadim. Sakadan degil de gercekten kestigini gorunce artik is isten gecmisti.

Parmaklarim agzimda olanlari izlerken sadece Zeynep ve Alican’a odaklandim. Zeynep sinirden ve soktan konusamiyordu. Elleri titriyor sadece Alican’a bakiyordu. Canim arkadasim, sacinin kesildigini ogrenince bem beyaz kesildi. Titreyen ellerini saklamayip yuzune dogru getirdi ve yasli gozleri ile halen Alican’a bakmaktaydi.

Alican Zeynep’in agladigini gorunce yuzundeki siritmasi yok oldu ve Zeynep’e olan bakislari degisti. Sacini keserken ayni bir katilin kurbanina iskence cektirdigindeki  bakisi vardi Alican’in gozlerinde taki Zeynep aglayana dek.  

Zeynep arkasini donup sinifi terketmek icin kosarken Alican elini yumruk yapip sIkti ve diger elindeki saci cantasina koyup Zeynep’in arkasindan kosmaya basladi.‘Hayir, bunlar simdi disarda kavga ederler’ diye korkmaya basladim. Elimi kaldirdigimda ogretmen halen sokta olacak ki, bir kac saniye sonra birsey soylemek istedigimi anladi.

'Arkadasimin yanina gitmem gerek’ diye anlattiktan sonra Zeynep’in ve kendi esyalarimi toplayip dersten ciktim.

Bir kac dakika icinde tum universiteyi gezdim diyebilirim. Ne Zeynep vardi ortalikta ne Alican. Ya bunlar birbirlerini oldurduler yada halen bir yerlerde tartisiyorlar diye dusundum. Suan depresyona girip aglamak istiyordum ama biran once Zeynep’in yanina gitmeliydim. Kendimi dusunecek vaktim yoktu.

Son olarak okul’un A bolumune tekrar baktim. A bolumu 4 katliydi ve taban katida vardi. Asaga taban katina indigimde uzaktan Alican’in duvarin arkasina saklanmis Zeynep’i izledigini gordum.

Zeynep uzagimdaydi ama ne kadar uzgun oldugunu burdan hissedebiliyordum. Bir diregin yanina diz ustu cokmus otuyordu. Basini asaga egmis elleri ile yere vuruyordu.  Alican ise onun arkasinda belkide 50 metre mesafesinde duruyordu. Zeynep Alican’in arkasinda oldugunu bilmiyor olacak ki cunku halen bir olay cikmamisti. Eger Zeynep arkasini donerse ne olur bilmiyorum ve Zeynep’in arkasina donmemesi icin dua ettim.  

Zeynep agladikca Alican’in hareketleride degisiyordu. Kendini begenen kibirli Alican yok olmus, omuzlari dusuk elleri surekli sacina giden ve ne yapmasi gerektigini bilmeyen Alican var olmustu.

Once bir adim atmak istedi, sonra o adamini tekrar cekti. Sonra bir elini uzatti ama dokunmaya cekindiginden sanirim, elini geri cekti. Alican sasirmis bir halde Zeynep’in etrafinda donuyordu. Eger demin ki olaylara sahit olmasan Alican’in Zeynep’e asik olacagini dusunurdum.

Nerdeyse yarim saat gecmisti ve Zeynep artik yorulmus olacak ki aglamasi kesildi. Alican halen Zeynep’in arkasinda onu izliyordu. Ona  cok sinirliyim. Bir kiza yapabilecegi en buyuk kotuluklerden birini yapmisti Zeynep’e. Hatta Zeynep’i nerdeyse oldurmekten beter etti.

Zeynep kendini hic begenmiyor, guzel bulmuyorken ona gorunusu ile tek mutluluk veren o guzelim saclari. ‘Gitti o canim saclar’ diye yakindim icten ice.

Niye bilmiyorum ama Alican ne kadar ileri gitmis olsada ona cok sinirli kalamiyordum. Hele suan karsimda durdugu hal benim icimde sicak ve guvenilir duygular uyandirdi. Alican’in her hareketinden ne kadar pisman oldugu o kadar belli ki.  Ama Zeynep’in ondan suan ne kadar nefret ettigini biliyorum ve Alican’I asla affetmeyecegini biliyorum. En iyi bildigimse Zeynep bunun altinda kalmayacagi.

Alican yavasca Zeynep’in yanina yaklasti ve arkasinda durdu. Zeynep galiba onu ben zannetmis olacak ki arkasina donup bakmadi. Ellerini uzatti ve arkadan Zeynep’in koltuk aralarina koyup onu kaldirdi. Halen Zeynep’in sirti donuktu.