19. Karanlik

50 1 2
                                    

Canlarim, cigerlerim, kuzu sarmalarim. Ramazan bayraminiz mubarek olsun.Biraz beklettim ama ac ayi oynamaz diye bir atasozu var. Ve bu kesinlikle benim icin gecerli! Hehe.

Bu bolumu nasil bulursunuz bilmiyorum ama ilk defa bir bolumu bu kadar yasayarak yazdim.

multimedia: Alican

Alican anlatiyor

Lanet olsun! Kim yapti bunu? Yangin nasil cikar? Klupteki tavanda bir suru sprinkler olduguna ragmen hic birisi calismadi. Kimin yaptigi ile ilgili bir suphem var ama suan hic sirasi degil.

Klupte duman gordugumde Zeynep'i kucagima alip disariya cikardim. Insanlar daha yangin ciktiginin farkinda olmadigi icin klupten cikmak zor olmadi. Zeynep karsi gelip bagirsada yuksek sesten kimse bizi farketmemisti.

Disarda Zeynep'in iyi olduguna emin olduktan sonra tekrar klube girmek istedim. Boylelikle Halit gile bir faydam olur diye. Fakat Zeynep'in disarda tek basina guvende oldugunu dusunmedigim icin onu tekrar kucagima alip arabaya dogru goturdum. O kadar icmistiki kucuk fare ayakta duramiyordu.

'Alican sana beni birak dedim' diye emretti.

'Neden?' diye sordum.

'Ben iceriye donmek istiyorum' dedi klube dogru yurumeye basladiginda.

'Hayir' diyip kolundan tuttum.

Pes edercesine 'ben arabaya kendim binerim' dedi.

Sanki biraksam ayakta durabilecekte. Aslinda ona bir ders vermenin tam zamani.

'Eminmisin Zeynep?' diye sordum.

'Eminimmmm' diye cevapladi m harfini uzatarak.

Ben onu bu cevabindan sonra hemen kucagimdan asaga indirdim. Onu serbest biraktigimda durdugu yerde sallaniyordu ve nerdeyse dusmek uzereyken onu arkadan tuttum. Bu beni icten ice guldursede belli etmemek icin dudaklarimi isirdim.

Sonunda pes edip iki kolunu kaldirdi.

'Tamam hadi beni kucagina al sonrada arabaya sok' dedi.

Saskinliktan affalayarak ona bir kac saniye baktiktan sonra arabanin kapisini acip Zeynep'i arabaya yerlestirdim.

Surucu koltuguna oturup arabayi calistirip oradan hemen uzaklastim. Aklimda Halit olsada suan tek dusunmem gereken Zeynep'in guvenligi. Kafami saga cevirip Zeynep'e baktigimda uyuyordu. Demin cazgir bir kiz iken nasil bir anda uyuyan melege donustugune anlam veremiyorum.

Onun klube bastan gelmemesi lazimdi. Anlamadigim onun etrafina o kadar adamlar yerlestirdik hic birini goremiyorum. Yarin ilk isim bu adamlarini isini bittirmek olacak.

'Bu kadar masum olmak zorundamisin?' diye sesli dusundum.

'Sende bu kadar gicik olmak zorundamisin?' diye cevap verdiginde soktan arabayi saga cektim.

Ani refleksle kafami Zeynep'e dogru cevirdim. Nasil yani beni duymusmuydu? Ona baktigimda uyuyordu. Sol elimle basimi kasidiktan sonra beni duymadigini varsayarak arabayi tekrar calistirdim ve surmeye basladim.

Neredeyse yarim saattir yoldaydik ki telefonum caldi.

'Efendim' diye actim telefonu.

'Alican?' dedi tanidik bir ses.

'Abdel senmisin?' diye sordum.

Abdel telefonun diger tarafindan konusmaya basladi. 'Evet benim, simdi beni iyi dinle.. Halit hastaneye kaldirildi. Sakin ol. Sanirim klupten disariya dogru kacarken duman cigerlerine fazla gitmis. Bu yuzden hastanede kalacak. Ne kadar kalacagindan hic bir fikrimiz yok. Ben burda yaninda olup onu koruyacagim. Sakin ama sakin geri gelme. Burasi Zeynep icin cok tehlikeli. Ortalik karisti. Zeynep icin ayarladigimiz adamlarin cogu ölmüs.'

ZEYNEPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin