Drowning In Fears - (Fear Series - 1)

Chapter 22

"Good afternoon, love." Muli akong napapikit nang maramdaman ang paghalik niya sa noo ko. Hindi ko alam kung anong oras na. Sa sobrang baliw kasi nitong si Raldh, mga 4am na ata kami nakatulog.

"Anong oras na ba?" Antok kong tanong. Mas siniksik ko ang mukha ko sa dibdib niya.

"It's already 1:30, I guess?" Rinig ko ang mahina niyang pagtawa. "Tired?" Ramdam ko ang paghalik niya sa buhok ko. "Hey, you need to eat." Pakiramdam ko ay sobrang napagod ang katawan lolko. Muling pumasok sa isip ko iyong nangyari kagabi. Iyong pakiramdam na parang may napupunit sa ibabang parte ng katawan mo? Gano'n na gano'n iyong naramdaman ko kagabi. Hindi ko naman alam na gano'n pala kasakit kapag unang beses niyong gagawin iyon.

"Nagpa-deliver ako ng food for us. Can you walk?" Umiling ako. Nakaka-lakad naman ako pero, mahapdi pa rin talaga iyong sa baba ko. "I'm sorry." Ayan na naman siya sa sorry niya.

Ilang beses siyang humingi ng tawad sa akin kagabi. Lalo na nang makita niyang umiiyak ako dahil sa sakit. Tapos no'ng mapansin niyang medyo nasasanay na ako sa sakit, hindi ko na alam kung naka-ilang rounds na kaming dalawa. Kung saan-saan niya ako pinahiga at position ang pina-pagawa niya sa akin.

Pabiro ko siyang inirapan habang nakangisi niya akong pinagmamasdan. "Hindi ka kakain?" Tanong ko habang sinusubuan niya ako. Nasa kama pa rin naman ako. Hindi niya talaga ako pinilit na tumayo.

"Later. Ikaw muna." Tuluyan siyang natawa nang irapan ko talaga siya. Hindi ba siya napapagod?

"Uuwe ako mamaya." Ani ko nang muli niya akong subuan ng pagkain.

"Hatid na kita." Sagot naman niya. "So, are you sure about your plan?" Tumango ako rito. May nangyarin naman na sa amin. Walang dahilan para umatras pa ako. Isa pa, sigurado na talaga ako kay Raldh. Siya ang lalaking gusto kong makasama habang buhay.

Pagkatapos kong kumain ay naligo muna ako para naman hindi ako masyadong naiinitan. Pakiramdam ko kasi ay napa-sobra kami ni Raldh kagabi. Tahimik lang akong nag-apply ng lotion nang biglang maupo si Raldh sa tabi ko.

"Bakit?" Tanong ko nang kuhanin niya sa kamay ko iyong lotion.

"Ako na." Nakangiti niyang sagot. Kusang umikot ang mata ko nang simulan niyang lagyan ang kamay ko. Sa pulsuhan ko siya nagsimula hanggang umakyat iyon sa dibdib ko. Kulang nalang ay masugat ang labi ko sa sobrang pagkagat ko rito.

"H-hindi naman n-nilalagyan ng lotion iyan." Nahihirapan kong sabi nang matapos niyang lagyan ang pareho kong kamay at dibdib. Tahimik niyang tinaas ang isang paa ko. Alam ko na kung saan patungo 'tong paglalagay niya ng lotion sa katawan ko.

Napahawak ako sa balikat niya nang simulan na niyang lagyan ng lotion ang paa ko. Hindi na ako nagulat nang umakyat iyon at maramdaman ang pagpasok ng daliri niya.

"I love you." Ani nito at sinimulang halikan ang labi ko. Ang ending ay pareho na naman kaming bumagsak sa kama at muling gumawa ng milagro.

Ngayon ko lang napatunayan na sobrang galing niya sa lahat ng bagay. Lalo na kapag nasa kama na siya. Puro pagtawag lang sa pangalan niya ang nagawa ko lalo na nang mahanap niya ang spot kung saan ako mas ginaganahan.

"Baka gawin mo 'kong breakfast, lunch and dinner kapag nakatira na ako rito." Natatawa kong sabi habang nakayakap sa kaniya. Sana pala ay hindi muna ako naligo. Parang imbes na malinis ang katawan ko ay mas lalong nadumihan sa sobrang pawis.

"Yeah. But I won't force you, okay?" Nakangiti kong inangat ang ulo ko para matingnan ang mukha niya. Magkayakap kaming dalawa habang nagpapahinga sa kama niya.

"What do you mean by that?" Tanong ko at muling hinalikan ang labi niya. Mabilis lang naman.

"Puwede kang magsabi ng "no, ayaw mo, pagod ko o kaya huwag muna." Consent muna bago kita kainin." Natatawa niyang sagot at hinalikan din ang labi ko.