Hi, its me Ana Martyr like what the unknown guy told you last chapter. I know, I know! I'm speaking in english or maybe narrating in english but I guess that's the effect of being a NBSB and a heartbroken teenager with unusual genes.
"Ana Martyr! Sabay tayong maglunch!" Ren asked me, yeah he's the freaking guy who follows me everywhere I go (except the comfort room)
"No, thanks." I quickly replied to him in a matter of seconds
"Why? Are you in a diet my lady?" riding with my so called "english-speaking game", oh and he has a hint of brittish accent in the way he speaks
"I don't need that shit and you knew me better than that, Ren" actually Ren is my best friend other than Larrah
"Yeah, you're happy with your figure and what goes round comes around" he said looking guilty
"I'm just joking yah know!" laughing I told him
[No offence for the readers who are going on a diet. I'm not against it especially if your reason is for health purposes]
"Tama na nga sa kakaenglish, iba talaga ang nagagawa pagwasak ang puso ng isang tao noh?"
"Wag mo ng paalala please. Ang hirap kayang magmove on!"
"Nandito naman kasi ako eh! Bakit hindi mo ba makita yun? Simula pagkabata natin lagi na tayong magkasama tsaka daig ko pa yung nanay mo! Lahat ng tungkol sa 'yo alam ko, first crush mo, first F mo sa card, first menstruation mo, first day ng pagsusuot mo ng bra maski bra size mo alam ko eh!" paghihysterical niyang sinabi
"Ren, best friend kita. Akala mo mahal mo ako kasi ganun tayo kaclose!"
"Mas alam mo pa sa akin Anais eh!" Uh oh, minsan niya lang akong tawaging Anais (which is my real name), yun ang tawag niya sa akin pagseryosong seryoso siya
"Nagkakamali ka nga lang eh!" sigaw ko sa kanya
"Bahala ka sa buhay mo!" Sigaw niya sa akin
Bakit hindi niya marealize yun? Wala naman kami sa isang storya where two best friends fell in love with each other. Too cliche!
Lumipas ang ilang araw, ilang linggo, ilang buwan at ilang taon (Joke! Hanggang buwan lang noh!) na hindi ako kinakausap ng best friend kong si Ren.
"Ana bakit hindi kayo nag-uusap ni Ren? Ilang buwan na yan ah! Tsaka malapit ng magbakasyon, hindi mo man lang ba aayusin yung gusot niyong yan" sabi sa akin ni Larrah
"Feeling niya kasi mahal niya ako, di ba best friend kami? Papaano niya naman sasabihin yun? Close lang talaga kami kaya akala niya mahal niya ako."
"Sure ka bang magbest friend lang talaga kayo? Baka ikaw lang ang nag-iisip niyan Anais. Baka nasanay kang ituring siyang best friend kaya ayaw mo lang tanggapin na mahal mo rin siya kaya sinasabi mo yan"
"Huh?"
"Anais, kilala kita. 'Wag mo ng lokohin sarili mo baka mahuli pa ang lahat sige ka."
"Anong ibig mong sabihin Larrah?"
"Si Ren.......nasa airport........migrate...........Switzerland" yan ang mga narinig kong salita sa kanya at kumaripas na pababa papunta sa sasakyan ko. Remember, sa Ashford Academy ako nag-aaral kaya may kaya naman ako kahit papaano
"Manong driver airport NOW!"
Airport.............
"Ms. umalis na ba si Ren?"
[Al's note: Ay tanga, kilala niya ba si Ren, Anais? Kilala niya si Ren?]
Pasensya naman Ms. Al noh! Mamaya ka na lang!
"I mean, umalis na ba yung airplane na papuntang Switzerland?"
"Umalis na po eh"
Parang gumuho na yung mundo ko. Tama ka nga, Ms. Al! Ang laki kong tanga! Nasa kamay ko na pinaalis ko pa!
Ano ba yan tadhana! Lagi na lang akong heart broken! Walanjo naman oh! Kung hindi maagaw sa akin, umaalis naman! Haaaaaay! At ako ang dakilang NBSB dito sa Ashford Academy.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Al's note: Pasensya na ngayon lang uli ako nakapag-update. Nasira kasi yung computer ko at mahirap magtype ng update sa mobile lang. 1 chapter to go bago matapos ang barkada story nila. Vote and comment! ^_____^
BINABASA MO ANG
Ashford Academy's one shot story collection
JugendliteraturO.S. collection ng mga students sa Ashford A. :)
