မာယာခြယ်သောနှလုံးသား

(1)စတင်တွေ့ဆုံခြင်း

မိုးရွာပြီးခါစဖြစ်သော်လည်းမိုးဟာအငြှိုးပြေသေးဟန်မတူ။ကောင်းကင်ဟာယခုတိုင်မှိုင်းညှို့ဆဲဖြစ်သည်။မင်္ဂလာမြို့တော်၏ မြို့လယ်လမ်းဆုံတွင်တော့လူများဟာစည်ကားဆဲပါပင်။သို့သော်တစ်စုံတစ်ခုလိုအပ်နေပေသည်။ဟုတ်သည်။မြို့တော်၏အမည်နာမမှာတော့မင်္ဂလာဟူ၍ဖြစ်နေသည့်တိုင်မြို့မှာတော့မင်္ဂလာမရှိလှပါပေ။မြို့သူမြို့သားများ၏မျက်နှာများတွင်လည်းကြည်လင်သာယာခြင်းအလျင်းကင်းမဲ့နေပါ၏။ဒါပေမယ့်သူတို့ခြေလှမ်းတွေအတော်ပင်သွက်နေကြပေသည်။မထူးဆန်းပါ။မြို့လယ်နာရီစင်ကြီးတွင်လေးနာရီသုံးဆယ်မိနစ်ဟူသောအချိန်ကိုညွှန်ပြနေပြီဖြစ်သည်။သူတို့နိုင်ငံတွင်နေဝင်ချိန်မှာငါးနာရီပင်ဖြစ်၍များမကြာမီတွင်နေဝင်ပေတော့မည်။နေဝင်သွားလျှင်ဘာဆက်ဖြစ်မည်ဆိုတာသူတို့မတွေးရဲခဲ့ကြပါ။ကြည်လင်သာယာခြင်းမရှိသောမျက်နှာများတွင်ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခြင်းကပါတိုး၍ဝင်ရောက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

အချိန်ဟာငါးနာရီထိုးချိန်တွင်တော့နေနတ်ဘုရားဟာသူ့တာဝန်ကိုကျေပွန်စွာထမ်းဆောင်ပြီးနေမင်းကြီးကိုမိုးကုပ်စက်ဝိုင်းအနောက်ဘက်ဆီတဖြည်းဖြည်းငုပ်လျှိုးစေခဲ့ပြီ။အချိန်ကိုက်ပင်မြို့တွင်းရှိအမှောင်ကျသောချောင်နေရာများမှအရိပ်မည်း
သဏ္ဍာန်မိစ္ဆာများမှာမြို့ထဲသို့ဝင်ရောက်လာလေသည်။မြို့ကြီး၏ညကောင်းကင်ယံတွင်လည်းအနက်ရောင်တောင်ပံကိုတဖြတ်ဖြတ်ခတ်ကာပျံသန်းပြီးအစာရှာနေကြသည့်နတ်ဆိုးများလည်းသုံးကောင်စ၊လေးကောင်စတွေ့နေရပေသည်။သိပ်မကြာခင်အချိန်တွင်တော့ကြောက်မက်ဖွယ်ရာမျက်လုံးနီကြီးများနှင့်နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ဟာသူ့အစာကိုရှာတွေ့သွားဟန်တူသည်။ယုတ်မာကောက်ကျစ်သောအပြုံးတစ်ခုကိုချိတ်ဆွဲလိုက်ပြီးသားကောင်ရှိရာဆီတဟုန်ထိုးဆင်းသက်သွားခဲ့သည်။

အား...။

မှောင်မိုက်သောညကိုလူမမယ်ကလေးငယ်တစ်ယောက်၏အော်သံကလွှမ်းခြုံသွားခဲ့ပေသည်။နတ်ဆိုး၏လက်ထဲတွင်တော့ကလေးငယ်၏နှလုံးဟာသွေးစိမ်းများဖြင့်ရဲရဲနီနေ၏။ထို့နောက်တွင်တော့နှလုံးသားနှင့်တကွကလေးငယ်၏သွေးစက်များသည်နတ်ဆိုးအစာအဖြစ်သို့ပြောင်းလဲကာအမဲဖျက်ခြင်းခံရတော့၏။ကလေးငယ်ကတော့ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအရာတစ်ခုကိုမြင်တွေ့လိုက်ရသည့်အလားမျက်လုံးမျက်ဆံပြူးကာဇီဝိန်ချုပ်သွားခဲ့လေပြီ။ကလေးငယ်ကောင်းမွန်ရာဘုံဘဝရောက်ပါစေတော့လား။နတ်ဆိုးဟာသူလိုသလောက်စားသောက်ပြီးနောက်တွင်ကလေးငယ်၏ခန္ဓာကိုယ်ကိုနေရာတွင်ပင်ပစ်ချခဲ့ကာနောက်သားကောင်ကိုရှာရန်မြို့အနှံ့၊နိုင်ငံအနှံ့ခြေဆန့်လေပြီ။မိုးပေါ်ကလခြမ်းကွေးလေးကတော့ကမ္ဘာမြေပေါ်မှအဖြစ်တို့ကိုမကြည့်ရက်သည့်အလားတိမ်စိုင်များနောက်သို့အတင်းတိုးဝင်ကာကိုယ်ယောင်ဖျောက်လေသည်။