Ellaine's Escapade (COMPLETED)

Chapter Six

"Hey love!" bati ni Royce sa akin nang makababa siya sa bangka. He opened his arms and I ran to hug him. I felt him kiss the top of my head as he caressed my back.

"Akala ko matatagalan ka pa. Hindi mo naman sinabing ngayon ka darating," paglalambing ko.

"Surprise nga, love. Dapat talaga ay matagal pa ako roon, but I found a way to make it up to you."

"Wow, great. That's just great." I looked back at the restaurant where I left Gio.

"Something wrong, love? Parang hindi ka masaya na nandito na ako."

"I'm okay. Everything is fine naman, nagulat lang ako."

Tumango siya. Inaya ko siyang pumunta sa cabin namin at magpahinga na. I'm a bit concerned. Baka hanapin ako ni Gio. Ang sabi ko pa naman ay matatagalan si Royce bago makapunta rito.

"Ellaine, bakit ganiyan ang suot mo?" kaagad  na tanong niya.

"Uhm, bikini?"

"Bakit ganiyan? Ganiyan ba ang mga suot mo noong wala ako?"

Here he is again with his nonsense. May mali na naman siyang nakita sa akin. ""There's nothing wrong with it. Ang sexy ko nga raw, e'."

"Sino'ng nagsabi?"

"Mga tao rito. Pinupuri kaya nila ako."

"Gan'on? Nae-enjoy mong tinitingnan ka? Sobrang saya mo ba?"

"Love, kararating mo palang ganiyan na kaagad ang ibinibintang mo sa akin."

He rolled his eyes at padabog na ibinaba ang mga gamit niya. "Paanong hindi? Pinapunta kita rito para magbakasyon! Hindi para maghubad o lumandi!"

"Ang sakit mo nang magsalit, Royce. I'm not like you!"

"Diyan ka magaling! Palagi mong ibinabalik 'yong mga pagkakamali ko kahit ang tagal-tagal na n'on!"

"Royce! Calm the fuck down! Hindi ako malandi! Can we just. . . Be a normal couple? Hindi ba puwedeng maging malambing tayo sa isa't isa kagaya ng dati?" I walked towards him and wrapped my arms around his waist. "Love, we're getting married, 'di ba? We should be mature about these things. Hindi na dapat tayo nag-aaway."

"Ikaw kasi! Alam mong ayaw na ayaw ko kapag may ibang nakakakita sa katawan mo, pero ikaw naman, halos maghubad na."

I kept my mouth shut. Walang mangyayari kung ipagtatanggol ko ang sarili ko dahil alam kong mamanipulahin niya rin lang ako. Naramdaman ko ang paghalik niya sa balikat ko kaya tiningala ko siya. Marahang hinalikan niya ako sa labi.

"Love, babawi ako sa 'yo, 'di ba?"

I nodded. "You promised me, love. Babawi ka sa akin."

"Should I start now?"

"Teka. . . Paanong bawi ba ang gagawin mo?"

He carried me on his arm and made his way to the small bedroom. Dahan-dahan niya akong ibinaba sa kama at masuyong hinalikan ang kamay ko. He trailed soft kisses all over my body and I just found myself surrendering my body to him. Then we made love for hours until our body collapsed.

WALA na si Royce nang magising ako. Kinusot ko ang mata ko at ipinalibot ang paningin sa paligid, pero hindi ko siya mahanap. Dumiretso ako sa banyon at naglinis ng katawan. Nagsuot na rin ako ng damit na pasok sa panlasa ni Royce para hind na kami mag-away ulit, pagkatapos n'on ay ipinagpatuloy ko ang paghahanap sa kaniya. Nalibot ko na ang cabin, pero wala pa rin.

Sa labas ko na siya nadatnan, gabi na rin kasi at bukas na ang mga WiFi dito sa isla kaya niya siguro nagagamit na niya ang cellphone niya. Mukha nga siyang may kausap at parang galit na galit siya. I tried sneaking up on him and eavesdropping.

"I told you, Margarette, I'll take care of that when I get back." He paused. "Bullshit! Hindi ko kasalanang nabuntis ka! Sinabi mong nagte-take ka ng pills kaya hindi na ako gumamit ng proteksiyon, and now you're trying to ruin my life?"

Nagulat ako sa narinig ko. I expected this. . . Matagal ko nang hindanda ang sarili ko sa ganitong posibilidad, pero bakit ang sakit pa rin? Bakit nangyari pa rin? Paano na ang mga pangarap ko? Namin? Paano na ako? Ano na lang ang mangyayari sa akin?

I ran away from him, trying to hold my tears back. I thought I was ready for this, but what the fuck? Tumakbo lang ako nang tumakbo hanggang manlabo na ang paningin ko dahil sa mga luha, then I heard someone calling me.

"Ell, wait!" It was Gio.

Tumigil ako at humarap sa kaniya. Madilim ang paligid, kaya hinayaan ko nang tumulo ang mga luha ko. I tried not to sob, but it was hard. Then, I felt his arms around me.

"What happened? Why are you running?"

"Royce. .  ." I whispered.

"No. I'm not him."

"I know, Gio, pero si Royce! Nandito na si Royce."

He rubbed my back as he tried to console me. "Kaya ba nawala ka nang biglaan kanina?"

"Oo. Hindi na ako nagpaalam. Sorry."

"It's fine, but why are you running? And crying? May ginawa ba siyang hindi maganda sa 'yo?"

"Ano kasi... Gio, si Royce!"

"Ano nga?"

"N-Nakabuntis yata siya ng ibang babae."

Matagal siyang hindi sumagot. Nanatili siyang nakayakap sa akin at walang salitang lumabas sa bibig niya. I felt his lips brush on my forehead as he rocked our body sideways. Ipinulupot ko ang braso ko sa kaniyang leeg at inub-ob ang mukha ko sa dibdib niya. Umiyak lang ako nang umiyak doon, at mabuti na lang, wala siyang sinabi. Nanatili lang siya sa tabi ko habang umiiyak ako.

"Mahal na mahal ko siya, Gio, e'. Sa loob ng maraming taon wala akong ibang ginawa kung hindi ang umiyak, magpatawad, at masaktan. Gio, masama ba kung mapagod ako?"

"No. It's okay if you grow tired. We all have our limits."

"But, love hurts, 'di ba? So, okay lang din na masaktan ako?"

"Siyempre, hindi. Hindi gan'on 'yon. Love hurts, totoo 'yon, but of it hurts badly, then that's not love anymore. Learn to let yourself free, Ellaine. You're killing yourself."

"Gio, I want you."

"What?" Halata sa boses niya ang gulat.

"I want you to take me. Make me feel loved. Please, take the pain away. Angkinin mo ako, Gio, hanggang sa makalimutan ko ang sakit na nararamdaman ko ngayon."

And with that, he crashed his lips on mine.