wish i were heather - tsukkiyama

𝚢𝚘𝚞 𝚕𝚒𝚔𝚎 𝚑𝚎𝚛 𝚋𝚎𝚝𝚝𝚎𝚛

Onu ittirip geriye çekildiğimde şaşkın ve sorgulayan bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu.

"Yamaguchi?"

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

"Sen... Bana aşık değil miydin?"

"Sana aşık olmam senin oyuncağın olacağım anlamına gelmez. Ben yıllardır kendimi hırpalarken neredeydin?

"Eiko gibi güzel olabilmek için kendimi aç bırakırken, kustururken neredeydin? Hiç merak ettin mi Yamaguchi iyi mi değil mi diye? Hayır, etmedin. Çillerimin nasıl ortadan kaybolduğunu sordun mu hiç? Hayır, sormadın. Büyük ihtimalle fark etmedin bile. Dalga geçtikleri için fondotenle kapatıyorum.

"Evet, zorbalığa da uğradım. Tüm bunlar olurken sen neredeydin? Eiko'yla neler yapacağınızı mı düşünüyordun? Seni bunun için suçlamıyorum, Eiko güzel bir kız, melek gibi bir kişiliği var. Ben onun yanından bile geçemem belki ama arkadaşınım lan ben senin, bir kez olsun merak etseydin keşke!

"Ben yıllardır bu eziyeti çekerken sana bunları anlatınca karşıma geçip de beni öpemezsin, buna hakkın yok senin. Merak etme kimseye söylemeyeceğim," deyip göz kırptım gülümsemeye çalışarak.

"Yamaguchi, gerçekten, ben seni seviyorum. Neden beni dinlemiyorsun? Kendimi açıklamam için bir fırsat ver."

"Ona olan bakışlarını gördüm, Tsukkishima. Benim gibi bir aptal bile senin onu sevdiğini anlayabilir. Boşuna kendini yormana gerek yok," dedim ve boş bakışlarımı yüzüne çevirdim. Onun yüzünde ise, hayal kırıklığına uğramış bir ifade vardı.

Yıllar sonra ona ilk defa "Tsukkishima" diye seslenmiştim.

"Özür dilerim, seni kaybetmek istemiyorum," dedi. Sesi titriyordu, neden titriyordu? Kıyamazdım ki ben ona. Ağlamasın, üzülmesin, titremesin sesi...

"Hoşça kal."

Arkamı dönüp koşmaya başladım, biliyordum, daha fazla kalsaydım dayanamazdım.

Her hikaye mutlu sonla bitmezdi. Mutlu sonla biten hikayeler de sıkıcı olurdu zaten.

Fakat sonum onunla olacaksa sıkıcı olmasına bile razıydım.

--

final değil, sonraki bölüm final :))