Zayıflama Günlüğüm

Bölüm 1

Dış görünüşün her şey anlamına geldiğini anlamak lazım. Kim ne derse desin, kimse dış görünüşünü beğenmediği birinin nasıl biri olduğunu merak etmiyor.

Insanlarla ilişkiler bir yana, vücudumun beni rahatsız etmesi bile kilo vermek için başlı başına bir sebep olabilir. 

Yazılan günlükleri okudum, çoğu kilo problemi yaşayan kişi yemek yemeyi sevdiği için yemek yediğini söylüyor. Yemek yemeyi sevip sevmediğime karar veremiyorum. Açıkçası çok yemek seçen biriyim, ailemle oturup yemek yemeyi sevmiyorum.

Düzenli beslenmek ve ben uzaktan yakından alakadar değiliz birbirimizle. Kahvaltı etmeyi sevmiyorum ilk olarak. Okul kantininin tost ıvır zıvırlarını beğenmiyorum zira tost diye aldığınız şey kızarmış ekmek aslında, tostla yakından uzaktan alakası yok. Kimseyi kandırmasınlar.

Tüm gün bir şey yemeyip bir öğün yemeğe abanarak mida fesadı geçiren biri olarak kendime binge eating tanısı koydum. Sanırım önce bunu yenmem gerekiyor. Ardından duygularımla yemek yememem gerektiğini. Gerisi gelir.

Kutsal buluş olan çikolatanın insanı mutlu ettiği onaylanmıştı sanırım? Ama bu, benim kendimi her mutsuz hissetiğimde tıkınırcasına yememin sebebi olmamalı. Arkasından gelen pişmanlık ve cezalandırma sürecini saymıyorum bile. Bunu kendime bir türlü anlatamıyorum işte.

İnsanın kendini sevmemesi çok kötü bir şey. Özgüvenin olmaması, beğendiğin şeyleri üzerinde güzel durmaması kötü.

Ben sadece kilo vermek değil, kendimi geri kazanmak istiyorum. Mutluluk yemek çeşitleriyle ve miktarıyla sınırlanacak bir şey olmamalı.

Uzun süredir yeme bozukluğu gösteriyorum, yeme bozukları ardından da ağır depresyon getiriyor. Uzun süredir başladığım noktaya geri dönüyorum. Aslında pek yerimde saydım sayılmaz. Bu süre içinde oldukça fazla tecrübe ve bilgi edindim, bu güzel bir şey.

Çoğu genç kız, kilo problemi yaşayabiliyor. Eğer konuşmak, dertleşmek isterseniz seve seve dinlerim sizi.

Gelecek bölümde tekrar konuşmak üzere. Kendinize iyi bakın.