Ben 'Marina Romero'.
3 yaşında ailemle gittiğimiz tatilde kaybolmuşum . 20 yıldır benden haber alamamışlar. Ve ümitlerini kesmişler. Tüm arayışlar bitmiş. Kayıp olduğum da beni bulan aile beni sahiplenmiş. Çok şeker insanlar . Acaba gerçek ailem nasıl ? Derken odamın kapısı aralandı. Gerçek annem sandığım ama gerçek olmayan annem "birazdan masaya gelir misin ? Seninle konuşmamız ve paylaşmamız gereken birşey var tatlım " diyip gülümseyerek gitti.
Hazırlanıp terastaki masaya doğru yöneldim. Biraz üzgün ,biraz sevinçli biraz şaşkın . Neyse gidip masaya oturduğumda direk konuya daldılar . Aynı anda anlaşmışlar gibi "Tatlım Madrid'e taşınmaya karar verdik. Ve seninde isteyeceğini düşündük . Ne dersin ?" Biraz düşünürmüş gibi yaptım ve gülmeye başladım . "Zaten kararınızı vermişsiniz benim kararım neyi etkileyecek ki zaten ?" "Tatlım biliyorsun burda eğitimini tam alamıyorsun ,istediğin hayatı yaşayamıyorsun , hayallerini gerçek..." sözünü tamamlamadan "tamam hazırlanıyorum toplanıp çıkarız ." Diyerek sözünü kesip cevabımı verdim. Odama gidip eşyalarımı toplamaya başladım . Arkadaşlarıma mesaj attım .
Eşyalarımı toparlarken çantamın içinden bir fotoğraf düştü. Çok eski , yıpranmış bir fotoğraf. Birisi benim küçüklüğümdü anlaşılıyordu fakat diğerini tanıyamıyordum . Fotoğrafa dalıp gittim . Tekila'nın havlamasıyla kendime geldim. Fotoğrafıda çantama atıp "hazırım ben " diye bağırdım . "Tatlım Tekila'nın eşyalarınıda toplar mısın ? " Tekilayıda alıp bahçeye indik ,eşyalarını topladık . Arkadaşlarımda mesajı görür görmez gelmişler herhalde birisi pijamayla, birisi spordan çıkmış terli terli, birisi pantolonu giymeyi unutmuş hahahah ..... Canlarım yaaa diyerek hepsiyle sarıldık. Gülüştük falan ...
Mutluyduk biz öyle . Fakat annemin gidiyoruz artık vedalaşın demesiyle hepimizin yüzü çöktü , bir ağlama bir ağlama herkes ağlıyordu hele Tekila o bile durumu anlamış gibi üzülüp patisiyle kafasını okşuyordu.. Hayat işte ne olacağı belli olmuyor . Hepsiyle son kez vedalaşıp ayrıldık. Arabaya eşyaları koyduktan sonra Tekila'yı yanıma oturtup , kulaklığımı çıkartıp müzik dinlemeye başladım . Sonra kitap çıkartıp okurken aklıma Madrid nasıl bir yer acaba diye bir soru geldi . Tableti çıkartıp nasıl biryer olduğunu araştırmaya başladım. Futbolcuları ne kadar yakışıklı öyleee ... Hele okulları muazzam yerler . Madrid'i tabletten keşfederken uyuya kalmışım ...
