အချစ်ဦးလည်းမဟုတ် ၊ ရည်စားဦး လည်းမဟုတ်

အပိုင်း (၅)

" ညီလေးတို့လာထိုင်ပါ "

စခန်းမှူး ခေါ်တဲ့ အသံကြောင့် ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်လုံး အလန့်တကြားဖြင့် ထိုင်ခိုင်းသောနေရာတွင် ထိုင်လိုက်မိသည်

ထိုအချိန် စွယ်မောင်မှ

" ကျွန်တော်တို့ အာမခံလက်မှတ်ထိုးပြီးရင် ပြန်လို့ရပြီးမလား ခင်ဗျာ "

" ရပါပြီ ၊ နားလည်မှု လွဲတဲ့ ကိစ္စ ဆိုတော့ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး "

စခန်းမှူးမှ ထိုသို့ ပြောတာကြောင့် ရင်ထဲ၌ ပူပန်နေသော အလုံးကြီး ကျဆင်းသွားတော့သည်

မောင်ညိုမှာလည်း မျက်နှာငယ်လေး နဲ့ ကျွန်တော်တို့ကို မဝံ့မရဲ လှမ်းကြည့်နေ၏

" ဟေ့ကောင်တွေ ၊ ဒီကိစ္စ အိမ်ကို ပြန်မပြောနဲ့ တစ်ခြားသူတွေကိုရောပဲ "

စွယ်မောင် နဲ့ ဘုန်းသူ အား ထိုသို့ပြောကြားလိုက်တော့ သူတို့လည်း သဘောတူညီကျ၍ ကျွန်တော်တို့ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြတော့သည်

..............

" ကိုတုတ်ကြီး "

" ဘာတုန်း ၊ အချစ်ရယ် "

" ရွာကလာတဲ့ ကောင်လေး အဆင်မှပြေပါ့မလား "

" မင်းရဲ့ သားတွေ ၊ သွားကြိုတာပဲ အဆင်ပြေမှာပါ "

ရှိန်းညို့ စိတ်ဆင်းရဲမှာဆိုး၍သာ ပြောရတာ ၊ ကျုပ်စိတ်ထဲလည်း စိုးရိမ်ကြီးမိ

ထိုအစဉ် ဖုန်းလာတာကြောင့် ကောက်ကိုင်မိလိုက်သည်

" ဟယ်လို ၊ တုတ်ကြီးပြောနေပါတယ် "

"  သူငယ်ချင်း တုတ်ကြီး ၊ ငါ့သားရောက်ပြီးလား ဟေ "

" စိတ်မပူပါနဲ့ ၊ မင်းရဲ့သား ကို ငါ့သားတွေ သွားခေါ်ပါတယ်ကွ "

" အဲ့ဒါဆို ၊ စိတ်ချပြီ ငါ့ကောင်ရေ့ "

" စိတ်ချပါကွာ "

" သူ့ အလုပ်လုပ်မဲ့ နေရာကို သေချာလိုက်အပ်ပေးလိုက်ပါကွာ ၊ မြို့သူ ချောချောလေး တွေ နဲ့ လည်း မိတ်ဆက်ပေးလိုက်အုံးဗျို့ "

" ဟား ဟား ၊ အကုန်အဆင်ပြေစေရမယ်ကွာ "

ကျွန်တော်ထိုသို့ ပြောပြီးနောက် ဖုန်းချလိုက်တော့သည် ။ ဒီကလေး‌တို့ အဆင်မှပြေကြပါ့မလား