ZİFİR

Mertlik

Soğuk çeliklerin ucundaydı filmi...

Doğrulttumuydu biri birine vurgun olurdu,

kayardı yıldızları gözlerinden...

Namus da mertlik de tetiğe yüklenir olmuştu ;

şu " namert"lerin elinde...

Sözüm ona sadıktı çelik sahibine

Ve dinlerdi ,

Ve yakardı ,

Ve kanatırdı en derinden..

Çınlatırdı kulakları bir çığlıkla;

yırtarcasına kulakların zarını..

Sorsan kölesiydi silah insanın ..

Gözü köreldi de  kölesi oldu insan silahın ..

Ve mermi ;

yarıyor rüzgarın kalbini..

Değiyor bir cana ..

Yakıyor evleri

Ve atıyor cehenneme elleri..