Oturmuş uçağımın kalkış saatini bekliyordum. Birkaç dakika kalmıştı ki telefonum çalmaya başladı. Evden çıktığımdan beri annemin kaçıncı aramasıydı bu bilmiyorum.
"Alo? Bir şey mi oldu anne?"
"Alo Felix. Bindin mi uçağa?"
"Daha binmedim anne. Birkaç dakikası var."
"İyi iyi. Aman bak dediklerimi unutma tamam mı? Uçağa binince kemerini bağla ve açma. Ayağa falan da kalkma sakın. Bir de-"
"Tanımadığım kimseyle konuşmayacağım ve oraya vardığım anda da sana haber vereceğim. Evet anne biliyorum unutmam."
"Aferim bak nasıl da ezberlemişsin. Gittiğin yerde selam da söyle bizden. Ah be oğlum şimdiden özledim seni. Biz de gelseydik keşke ne yapacaksın tek başına şimdi."
Telefondan gelen ağlama sesleriyle gülmeye başladım. Gerçekten ağladığı falan yoktu. Her zamanki annem işte. Biraz abartmayı severdi.
"Hadi ama anne ağlamadığını biliyorum. Hem üzülme siz de geleceksiniz tatil olunca. Sonuçta işiniz önemli değil mi onu bırakıp gelemezdiniz."
"İşimiz senden önemli mi çocuğum? Hem sen ne anlarsın anne yüreğini."
Tam anneme cevap verecektim ki uçağın kalkış anonsu duyuldu.
"Sayın yolcular, Avustralya - Kore uçağı kalmak üzeredir. Lütfen uçağa bininiz."
"Anne şimdi kapatmam lazım uçak kalkıyor. Gidince haber vereceğim tamam mı?"
Annemin de onayını da aldıktan sonra telefonu kapattım ve bavulumu alıp uçağa bindim. Yerime yerleştim, kemerimi taktım ve biraz uyumaya karar verdim. ...
Yazarın anlatımından
3 yıl önce, Changbin'le beraber annesiyle konuştuğu gün bir türlü ikna edememişti annesini Felix. Ne kadar dil döktüyse döksün annesi onu yine de götürmüştü Avustralya'ya.
Changbin'e, geri geleceğine dair gitmeden önce söz vermişti. Şimdi de verdiği sözü tutmaya gidiyordu. Changbin de söz vermişti ona.
"Sen dönene kadar sana seslenmeye devam edeceğim." demişti. İlk başta anlamamıştı Felix.
Ona hep güneş gibi parladığını, herkese mutluluk verdiğini söylerdi Changbin. Bu yüzden Felix onun yanına geri dönene kadar her gün sabahları güneşe seslendirdi sanki oymuş gibi.
Başkasına saçma gelebilirdi ama onlara göre özel bir şeydi bu.
Sonuçta herkes sevdiği kişiye kavuşacağı günü beklerken her sabah güneşe seslenmezdi değil mi?
♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
yeminle su ucak anons seysini ogrenip de yazim dedim abartmiyom 1 bucuk saatten fazla arastirdim
ucak egitimiyle ilgili bisiler cikti amk ben de kendim bi sekilde yazdim en son HQHDJFJQUSHXHDUSGS
