bölüm 1

10 4 4
                                    

Yine bir günün sabahına uyandım.Başım ağrıyordu. Bu alarmı kim kuruyo yaaa. Evet şimdi yine "muhteşem" okuluma gideceğim. Çok şükür ki son sınıfım artık bitiyor bu çile demek isterdim ama üniversite başlayacak. Allahım neden bitmiyor yaa.Başımı kaldırdım annemle babamın resimlerine baktım.Ahh baba neden bizi bırakıp gittin. Ben hayallere dalmışken annem odaya daldı. 

"Kalk kalk " diyerek üstüme gelmeye başladı. "Noluyo beee" zaten kalkmıştım. Annem kalktığımı görünce dayandı. İnanmayan gözlerle bana bakmaya devam etdi.Tabi kadında haklış "Of anne alış artık ben bu saatte kalkmayacağım.Bi seferlikti" Annem  "anladım kızım bi seferlik olduğunu"söyleyerek çıktı. Saate baktım ve geç kaldığımı gördüm. Hemen kalktım yıkandım, yemek yedim, hazırlandım ve evden çıktım.

Kulaklığımı takıp geçmişe döndüm yine. Ona döndüm, anılarımıza döndüm. Beni bıraktığı güne döndüm. O gün... Hayallerimin yıkıldığı güne döndüm. Neden beni sevmedi diye kendime defalarca sordum ama defalarca yanıtsız kaldı sorularım. Okula yaklaşdığımı fark edip kulaklığımı çıkardım. Önde Selim ve Leyla beni bekliyorlardı.Ahh canım arkadaşlarım bu okulda tek sevdiği arkadaşlarım. 

"Kimleri görüyorum.Derya hanım şeref verdiniz" Gülümseyerek "Tişikkürler ifinim "söyledim. Selim hadi içeri girelim kar yağıyor" Evet çok güzel kar yağıyor. İçeri girmemiz gerekiyor maalesef. Kapıda her kes bana bakarak bir şeyler fısıldaşıyordu. Ama ne olduğun ben bilmiyordum Selimlerin yüzüne baktım. Onlar da bilmiyorlardı galiba. Hayırlısı bakalım. Sınıfa doğru ilerliyorduk.

Sınıfın kapısından içeri girince kalbim yerinden çıkacak gibi oldum. Dua ettim O olmasın diye. Gördüklerim rüya mı yoksa gerçek mi bilmiyorum. Ama rüya olsun diye her şeyimi vere bilirim...





Evee arkidişler . Hikayemiz yeni. Söyleyecek bir söz bulmuyorum.:))

Öncelikle ben Azeri olduğum için cümlelerde yanlış yapa bilirim. Özür dilerim şimdiden. Gelecek bölümlerde görüşürüz ((MUAHHHH))


\

SONSUZA KADARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin